Kasia P., studentka ze Świebodzina w lubuskiem, to normalna, wesoła dziewczyna. Właśnie dowiedziała się, że dostała się na studia. To jej ostatnie wakacje, zanim z indeksem będzie walczyć o jak najlepsze oceny. Wybiera się nad morze. Tak przynajmniej mówi w domu. Jednak naprawdę pojawia się na drugim końcu Polski, w Tatrach. Szukając przygody znajduje śmierć. To jednak nie sierpnia, 2003 roku. Dolina Chochołowska, przed południem. Władysław Klimczak, znany fotografik z Krakowa jest na spacerze ze swoim psem Brutusem. Zwierzak nagle wbiega pod mostek i zaczyna ujadać. Krakowianin woła go, ale pies nie reaguje. Postanawia więc sprawdzić, co się stało. Wtedy dostrzega kilka reklamówek z jakimiś rzeczami. W środku jest paszport i zawiadomienie o przyjęciu na studia. To rzeczy Katarzyny notesie był telefon do matki dziewczyny. Fotografik dzwoni do niej, opowiadając o znalezisku. Wtedy słyszy, że dziewczyna od 9 dni nie daje znaku życia, a jej telefon kamień w wodę– Gdy dostaliśmy zgłoszenie o zaginięciu studentki, zabezpieczyliśmy miejsce znalezienia tych rzeczy i przeszukaliśmy najbliższe otoczenie – opowiada Andrzej Rokita, ówczesny szef zakopiańskiej policji, później krakowskiej policji, a na końcu zastępca Komendanta Głównego Policji. – Nie wiedzieliśmy, co się mogło stać z dziewczyną. Równie dobrze ktoś mógł jej plecak ukraść i po opróżnieniu porzucić akurat w tym miejscu, a sama studentka mogła gdzieś podróżować po policja nie daje się wywieść w pole. Ma świadomość, że rzeczy poszukiwanej dziewczyny nie mogły się same zapakować do reklamówek i same ukryć pod mostkiem. Nie było plecaka i nie było znalezionych notatek wynikało, że dziewczyna nawiązała w Internecie znajomość z kimś, kto przedstawiał się jako „Dobry Duch”. To dla niej była ważna, emocjonalna znajomość. Ostatecznie okazało się, że był to fałszywy sprawdzają, czy dziewczyna była rzeczywiście w górach. Szybko to się potwierdza, bo wśród rzeczy znalezionych przez psa jest bilet na autobus PKS z Krakowa do Zakopanego z datą 29 lipca. Jest też „Dziennik Bałtycki” z 27 lipca, co oznacza, że studentka wtedy rzeczywiście była nad morzem. Potem nagle przyjechała w Tatry. Tylko po co?Wielkie poszukiwaniaPolicjanci wyruszają w teren. Odwiedzają pensjonaty, prywatne kwatery, schroniska. Przynosi to efekt. W schronisku w Dolinie Chochołowskiej rozpoznają studentkę na zdjęciu. Okazuje się, że w nocy z 30 na 31 lipca tutaj nocowała. Nie miała zbyt dużo pieniędzy. Dlatego musiała spać w sali wieloosobowej.– Ustaliliśmy, że na sali nocowało kilku mężczyzn – ustalenia śledztwa relacjonuje Andrzej Rokita – Zaczęliśmy sprawdzać ich kolejno, aby dowiedzieć się, z kim mamy do czynienia. Tu był ważny każdy szczegół. Wśród tych mężczyzn mógł być ktoś, kto wiedział, co się stało z poszukiwaną dziewczyną.– Tak doszliśmy do Pawła H. (36 l.) z Białegostoku – opowiada Zbigniew Pluta, z sekcji kryminalnej zakopiańskiej policji – Nie zajęło nam dużo czasu, aby ustalić, że to gwałciciel, który po prawie siedmiu latach odsiadki niedawno opuścił więzienie. Nagle pojawia się tu, gdzie zaginęła ta dziewczyna. Może przypadek, a może nie. Ponadto był poszukiwany przez jeden z komisariatów w Białymstoku, w sprawie podejrzenia o gwałt. Wszystko zaczęło się układać w tropPolicja stara się krok po kroku odtworzyć pobyt Katarzyny P. w Zakopanem. To może być sposób na ustalenie, co się z nią stało. Złe przeczucia narastają. Podczas przeczesywania Doliny Chochołowskiej, odnajdywane są kolejne rzeczy zaginionej – but, kosmetyki. Nie ma tylko najważniejszego – jej samej.– Wszyscy jej szukali – relacjonuje młodszy inspektor Dariusz Nowak, ówczesny rzecznik krakowskiej policji – Nasi policjanci, strażacy, ratownicy TOPR. Były psy i helikopter z kamerą termowizyjną. Czarnym szlakiem doszli do szałasu po drodze rozpytując baców. Mimo, że zrobiliśmy trzy tury, nie znaleźliśmy ciała studentki. Po prostu nic, jak kamień w wodę. Za to udało się ustalić, że 29 lipca baca widział dziewczynę z jakimś mężczyzną w szałasie pasterskim w Dolinie nakazuje im opuścić szałas. Chociaż to się wyraźnie nie podoba mężczyźnie, wychodzą z szałasu i idą gdzieś przed badają też, czy to internetowy „Dobry Duch”, z którym kontaktowała się studentka. Tak się w sieci przedstawia ten, z którym porozumiewała się dziewczyna. Badają numery, na jakie się, że telefon należy do mieszkańca Słupska. Tyle tylko, że on nic nie wie o sprawie i jakimś „Dobrym Duchu”. Krewna korzystając z jego numeru na czacie podała się za mężczyznę, właśnie za „Dobrego Ducha”. To Justyna, studentka polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Potem tłumaczy się policji, gdy dowiaduje się o co chodzi, że gdy omyłkowo dostała sms-a od Kaśki, zrobiło się jej żal. Wtedy postanowiła, że zostanie „Dobrym Duchem”. Co się stało z zaginioną, nie ma żadnego pojęcia. Nawet jej na oczy nie ratownikaPolicja ustala, na jakie numery dzwoniono z telefonu poszukiwanej studentki.– To było kilka rozmów, po kilka godzin każda – kulisy śledztwa relacjonuje Krzysztof Stawarz, z sekcji kryminalnej zakopiańskiej komendy – Stopniowo dowiadywaliśmy się coraz więcej. Wiedzieliśmy, że to mieszkanka Leszna o bardzo rzadkim imieniu. Dowiedzieliśmy się też, że gdy była w górach, na jednym ze szlaków, poznała mężczyznę, który przedstawiał się jako Paweł, i że jest ratownikiem górskim. Imię się zgadzało z ustalonym przez nas Pawłem H. O Katarzynie P. nigdy ponoć nie słyszała. Tak zapewniała, wyraźnie każdą minutą kobieta przypominała sobie coraz więcej szczegółów – że Paweł dużo opowiadał o Tatrach i o sobie. Przedstawiał siebie nie tylko jako ratownika, ale też strażnika przyrody. I jeszcze jeden ważny szczegół – na lewym ramieniu miał wytatuowanego skorpiona, a na prawym tygrysa. Chwalił się też, że ma dom na Gubałówce. Na pytanie o widoczne zadrapania na szyi i twarzy, tłumaczy, że to pozostałość po ostatniej akcji ratowniczej, gdy wybrał się pomóc przyjacielowi1 sierpnia Paweł nieoczekiwanie pojawił się w jej mieszkaniu w Lesznie. Był bardzo miły i szarmancki. Zaskoczona jego wizytą, przyjmuje go do siebie na kilka dni. 6 sierpnia „ratownik” wyjeżdża do Poznania. Kobieta wcześniej dostaje w prezencie od niego aparat fotograficzny i pióro. Jak się później okazuje, to własność Katarzyny i super blefPolicja jest coraz bardziej pewna, że to właściwy człowiek.– Tylko jak go złapać – głowią się funkcjonariusze. Publikacja zdobytego zdjęcia Pawła H. mogła pomóc, ale też mogła sprawić, że ucieknie on za granicę. Pierwsza opcja zwycięża. Śledczy uznają, że nie ma nic do sierpnia prokuratura wydaje list gończy za Pawłem H., a jego zdjęcie pojawia się w Internecie. Efekt jest natychmiastowy, bo już po paru godzinach nadchodzi informacja, że poszukiwany mężczyzna jest w Koninie. Czujny mieszkaniec tego miasta rozpoznaje Pawła H. w Internecie, drukuje jego zdjęcie i idzie na policję. Poszukiwany mężczyzna zostaje zatrzymany, gdy wychodzi ze sklepu. Jest totalnie zaskoczony. Udaje, że nie wie, o co chodzi. Pytanie, dlaczego przedstawia się w Koninie jako Adam J. i opowiada, że jest w drodze z Zakopanego do Lichenia?Zakopiańscy policjanci jadą po niego. Rozpoczyna się prawdziwa wojna nerwów. Bez ciała studentki, cała sprawa może upaść. Paweł H. dostaje od funkcjonariuszy szklankę wody i papierosa. Czegoś takiego się nie spodziewa. Zmęczony i rozmiękczany przesłuchaniem, recydywista słabnie psychicznie.– W końcu się poddaje, gdy mu mówimy, że wiemy, gdzie jest ciało studentki, że mamy jej zwłoki – Andrzej Rokita doskonale pamięta te nerwowe chwile – To był nasz super H. po kilku godzinach przesłuchania godzi się na wyjazd do Doliny Chochołowskiej. Przez kilkadziesiąt minut prowadzi policjantów czarnym szlakiem turystycznym wiodącym z Doliny Chochołowskiej do Kościeliskiej i sam wskazuje miejsce ukrycia zwłok w ustronnym miejscu – w przekonaniu, że policja już wcześniej o tym wszystkim wie. Nie ma pojęcia, że jest prowadzony na pasku i kładzie głowę pod topór. Ostatecznie przyznaje się do jego „pomocy” pewnie nigdy nie udałoby się odnaleźć ciała Katarzyny śmierciOn sam opowiada, że 29 lipca 2003 roku Katarzyna P. przyjechała do Zakopanego. Przed dworcem PKS jeden z naganiaczy, do którego sama podchodzi, oferuje jej załatwienie noclegu. To właśnie Paweł H. Idą razem. Gdy góral z Olczy odmawia noclegu, zaskoczona przez deszcz, dziewczyna spędza z Pawłem H. noc w szałasie pasterskim w Dolinie Kościeliskiej. Przegania ich jeden z noc – z 30 na 31 lipca – spędzają w schronisku w Dolinie Chochołowskiej. Rano razem wychodzą. Po drodze trafiają do szałasu pasterskiego. Tutaj zamierzają odpocząć. To kres drogi i życia studentki. Nagle na nią się rzuca. Dusi, gdy bezbronna dziewczyna traci przytomność, gwałci ją, po czym dobija, uderzając głową o podłogę. Zwłoki wywleka z szałasu i ukrywa w ustronnym miejscu. Jakiś czas później, część rzeczy ofiary pakuje do reklamówek i ukrywa pod mostem. Z Zakopanego wyjeżdża tak zwaną okazją. Za przysługę i podwiezienie do Rabki daje kierowcy telefon komórkowy zrabowany Katarzynie P. Przebiegły, wcześniej niszczy kartę stycznia 2005 roku Sąd Okręgowy w Białymstoku skazał Pawła H. na dożywocie za zgwałcenie i zabójstwo Katarzyny P., a także za gwałt oraz wykorzystywanie nieletnich dziewcząt, które zwabiał do swego mieszkania w stało się zadość tylko dlatego, że ten wyrachowany przestępca popełnił wiele fałszywych kroków – schował rzeczy zamordowanej pod mostem, w schronisku zameldował się pod prawdziwym nazwiskiem i esemesował do swojej nowej znajomej ze zrabowanego jest najważniejsze – już nigdy nikomu nie wyrządzi żadnej Koźminfot. Policja

Maura MurrayMam nadzieję, że podobał Wam się poprzedni wpis przedstawiający historię Brianny Maitland. Jeśli tak, to powinna Wam przypaść do gustu również niewyjaśniona do dziś zagadkowa sprawa Maury Murray. 21-letnia kobieta zaginęła po rozbiciu auta. Przed tajemniczym zniknięciem zachowywała się dziwnie. Wcześniej spowodowała jeszcze jeden wypadek samochodowy, co mogło mieć związek z problemami z alkoholem. W końcu uciekła z miejsca wypadku i nikt więcej już jej nie widział. Sprawa stała się głośna, bo zaczęła pojawiać się w postach na portalu społecznościowym, który powstał zaledwie kilka dni wcześniej i szybko zaczął zdobywać popularność. Chodzi oczywiście o Facebooka. Zapraszam do lektury!Maura Murray urodziła się 4 maja 1982 roku w Hanson (stan Massachusetts, USA). Jej rodzicami byli Frederick i Laurie Murray. Kobieta miała starszego brata, Freda, starsze siostry Kathleen i Julie oraz młodszego brata Kurta. Rodzina Murrayów miała irlandzkie korzenie i jak większość swoich rodaków chodziła do kościoła katolickiego. Gdy miała 6 lat, jej rodzice się rozwiedli. Dziewczyna zamieszkała wówczas z matką, choć zawsze miała też dobry kontakt z ukończyła lokalne liceum, w którym zasłynęła jako gwiazda drużyny lekkoatletycznej. Oprócz sukcesów sportowych dziewczyna dobrze się też uczyła. Po ukończeniu szkoły została przyjęta do Akademii Wojskowej w West Point (stan Nowy Jork), gdzie studiowała inżynierię chemiczną. Po trzech semestrach przeniosła się na Uniwersytet w Amherst (stan Massachusetts), by studiować pielęgniarstwo. Skąd taka diametralna zmiana? W wielu źródłach mówi się o tym, że Maura sama podjęła taką decyzję. W rzeczywistości władze wojskowej uczelni postawiły dziewczynie ultimatum. Przyłapano ją bowiem na drobnej kradzieży w sklepie. Sprawa wyszła na jaw i prestiżowa uczelnia chciała w ten sposób zapewne uniknąć poprzedzające zaginięcieMaura MurrayW listopadzie 2003 roku, na trzy miesiące przed zniknięciem, Murray przyłapano na używaniu karty kredytowej innej osoby. Podobno Maura znalazła odpowiednie dane na jednym z paragonów. Używała ich do zamawiania jedzenia z kilku pobliskich restauracji, dyktując numer karty przez telefon (była to wówczas dość popularna metoda w USA). Nie było to jednak jakieś poważne przestępstwo i Murray nie widniała w policyjnych kartotekach. Wcześniejsza kradzież, która doprowadziła do wyrzucenia jej ze studiów, nie została bowiem zgłoszona. Z tego powodu Maura uniknęła poważnych konsekwencji. Po trzech miesiącach, podczas których nie dopuściła się żadnego przestępstwa, zarzuty zostały ostatecznie lutego 2004 roku Maura miała nocną zmianę w pracy. Wykonywała ją w ochronie kampusu i była kimś w rodzaju stróża. Tego wieczoru Murray rozmawiała przez telefon ze swoją starszą siostrą, Kathleen. Konwersacja dotyczyła problemów w związku Kathleen i jej narzeczonego. Około 22:30, będąc jeszcze na swojej zmianie, Murray podobno wybuchnęła płaczem. Gdy jej przełożona, Karen Mayotte, zobaczyła kobietę, nie mogła nawiązać z nią kontaktu. Szefowa ochrony odprowadziła 21-latkę do jej pokoju w akademiku około 1:20 w nocy (według innych źródeł było to mniej więcej o 23:00). Murray zapytana o to, co się stało, wydusiła z siebie tylko: „Moja siostra”. Okoliczności rozmowy telefonicznej pozostawały nieznane aż do października 2017. Wówczas Kathleen publicznie wyjaśniła, o co chodziło. Kobieta walczyła z alkoholizmem i została tego wieczoru wypisana z kliniki odwykowej. W drodze do domu narzeczony Kathleen zabrał ją do sklepu monopolowego, co wywołało załamanie nerwowe. Silne emocje siostry udzieliły się więc mocno podczas zawodów sportowychW sobotę, 7 lutego, ojciec Maury, Fred, przybył do Amherst. Mężczyzna zeznał później śledczym, że razem z córką poszli tego popołudnia obejrzeć samochody na sprzedaż. Później umówili się na kolację z przyjaciółką Murray. Po jej zakończeniu córka podrzuciła Fredericka do jego pokoju w motelu i pożyczyła Toyotę Corollę ojca. Chciała wrócić na kampus, by wziąć udział w przyjęciu w akademiku. Zjawiła się tam o 22:30. O 2:30 w niedzielną noc 8 lutego opuściła imprezę. Wracając o 3:30 do motelu, gdzie zatrzymał się ojciec, uderzyła w barierkę ochronną na drodze nr 9 w Hadley, powodując uszkodzenie samochodu ocenione na prawie 10 000 dolarów. Sporządzono protokół z wypadku, ale brakowało informacji na temat badania trzeźwości. Murray została zawieziona do motelu ojca i pozostała w jego pokoju do rana. O 4:49 zostało wykonane połączenie telefoniczne do chłopaka Maury z komórki Freda. Przebieg tej rozmowy jest w niedzielę rano, Fred Murray dowiedział się, że uszkodzenie jego pojazdu zostanie objęte ubezpieczeniem. Wypożyczył samochód, odwiózł córkę na kampus uniwersytetu i wyjechał do Connecticut. Tego wieczoru o godzinie 23:30 Fred zadzwonił do córki, żeby przypomnieć jej o konieczności uzyskania formularza wypadku z wydziału pojazdów. Na koniec uzgodnili, że porozmawiają ponownie w poniedziałek wieczorem, aby omówić i wypełnić wniosek ubezpieczeniowy zniknięcia MurrayMaura Murray z chłopakiemPo północy w poniedziałek, 9 lutego, Murray szukała na swoim komputerze wskazówek dojazdu do Berkshires i Burlington w stanie Vermont. Wczesnym popołudniem kontaktowała się z kilkoma osobami. O 13:00 wysłała e-maila do swojego chłopaka. Później zadzwoniła z pytaniem o wynajęcie mieszkania w Bartlett w New Hampshire, gdzie jej rodzina wypoczywała w przeszłości. Zgodnie z późniejszymi ustaleniami rozmowa trwała trzy minuty. Właściciel nie wynajął mieszkania Murray. O 13:13 Maura zadzwoniła do kolegi ze studiów. Nie ustalono, czego dotyczyła 13:24 Murray wysłała e-maila do kierowniczki wydziału szkoły pielęgniarskiej, że przez tydzień będzie poza miastem z powodu śmierci członka rodziny. Jest to o tyle dziwne że nikt z jej rodziny wówczas nie umarł. Kobieta powiedziała również, że skontaktuje się z władzami uczelni po powrocie. O 14:05 Murray wykonała telefon w związku z rezerwacją hotelu w Stowe w stanie Vermont. Rozmowa zakończyła się po około pięciu minutach. Potem, o 14:18, zadzwoniła do swojego chłopaka i zostawiła wiadomość głosową, obiecując, że porozmawiają później. Nagranie trwało swojego samochodu Murray spakowała ubrania, przybory toaletowe, podręczniki oraz pigułki antykoncepcyjne. Kiedy później przeszukano jej pokój, policja kampusu odkryła większość rzeczy 21-latki zapakowanych w pudła. Zdjęcia zdjęto ze ścian. Trudno powiedzieć, czy Maura spakowała wszystko tego właśnie dnia, czy nastąpiło to wcześniej. Policja ustaliła, że rzeczy spakowano między niedzielą wieczór a poniedziałkowym rankiem. Na wierzchu pudeł z rzeczami leżał wydrukowany e-mail do chłopaka Murray, wskazujący na kłopoty w ich związku. Około 15:30 kobieta wyjechała z kampusu swoim czarnym sedanem Saturn z 1996 roku. Zajęcia na uniwersytecie zostały odwołane tego dnia z powodu burzy 15:40 Murray wypłaciła 280 dolarów z bankomatu. Zgodnie z nagraniem z kamery była wówczas sama. W pobliskim sklepie monopolowym Murray kupiła napoje alkoholowe warte około 40 dolarów, w tym irlandzki likier Baileys, Kahlúa, wódkę i karton wina Franzia. Nagranie z monitoringu potwierdziło, że nikt nie towarzyszył kobiecie, gdy dokonała tego zakupu. Po wyjeździe z kampusu odebrała również formularze powypadkowe z Wydziału pojazdów. Nie ustalono jednak, o której to było dokładnie wyjechała z Amherst między 16 a 17, prawdopodobnie jadąc drogą 91 na północ. O 16:37 studentka sprawdziła swoją pocztę głosową. Było to ostatnie zarejestrowane w systemie użycie jej telefonu komórkowego. Nic nie wskazuje na to, że kobieta poinformowała kogokolwiek o miejscu, gdzie chciała dotrzeć. Nie znamy jej dokładnych planów, o ile podjęła wówczas jakąś konkretną wypadek samochodowyrozbity samochód zaginionejPo godzinie 19:00 mieszkanka Woodsville w stanie New Hampshire usłyszała głośny huk na zewnątrz. Przez okno swojego domu zobaczyła samochód na śniegu wzdłuż Trasy 112. Samochód skierował się na zachód, po wschodniej stronie drogi. Kobieta zadzwoniła do Departamentu Szeryfa Hrabstwa Grafton o 19:27, aby zgłosić wypadek. Według dziennika 911 kobieta twierdziła, że widziała w samochodzie mężczyznę palącego papierosa. Później stwierdziła jednak, że nie widziała mężczyzny ani żadnej osoby palącej papierosa, ale raczej zauważyła coś, co wydawało się być czerwonym światłem świecącym z wnętrza samochodu, prawdopodobnie źródłem światła mógł być telefon komórkowy. Mniej więcej w tym samym czasie inny sąsiad zobaczył samochód, a także kogoś obchodzącego pojazd. Trzeci mieszkaniec Woodsville zatrzymał się z kolei obok wracający do domu kierowca autobusu szkolnego, zauważył, że młoda kobieta nie krwawi ani nie ma widocznych obrażeń. Zmarzła jednak i zaczęła się trząść. Kierowca zaproponował, że zadzwoni po pomoc. Maura poprosiła go jednak (w jednym z raportów policyjnych zamontowano, że wręcz „błagała”), żeby nie dzwonił na policję. Zapewniła mężczyznę, że dzwoniła już po pomoc drogową (podczas śledztwa ustalono, że nie było takiego zgłoszenia). Wiedząc, że w okolicy nie ma zasięgu, kierowca autobusu wrócił do domu i wezwał policję. Jego telefon został odebrany przez Biuro Szeryfa o godzinie 19:43. Podczas połączenia nie widział samochodu Maury, ale zauważył, że kilka przejeżdżających samochodów przed przybyciem policja. Inna lokalna mieszkanka wracała z pracy do domu i minęła miejsce zdarzenia około 19:37. Zobaczyła wówczas policyjnego SUV-a, który zaparkował przed samochodem Murray. Kobieta zatrzymała się na krótko i nie zauważyła nikogo w samochodzie ani na zewnątrz, więc postanowiła kontynuować podróż do domu. Zeznanie tego świadka jest jednak sprzeczne z oficjalnym dziennikiem policyjnym, według którego policja przyjechała o 19: MurrayNa miejsce zdarzenia przybył policjant z Haverhill. Nikogo nie było w samochodzie ani obok niego. Samochód uderzył w drzewo po stronie kierowcy pojazdu, poważnie uszkadzając lewy reflektor i wpychając chłodnicę samochodu do wentylatora, uniemożliwiając jego działanie. Przednia szyba samochodu była pęknięta po stronie kierowcy i uruchomiły się obie poduszki powietrzne. Samochód był i na zewnątrz auta policjant odkrył czerwone plamy, które wyglądały na wino. W samochodzie funkcjonariusz znalazł pustą butelkę po piwie oraz uszkodzoną skrzynkę wina Franzia na tylnym siedzeniu. Ponadto znaleziono niewypełnione formularze protokołów powypadkowych, rękawiczki, płyty CD, kosmetyki do makijażu, diamentową biżuterię, wskazówki dojazdu do Burlington, Vermont, ulubionego pluszaka Murray oraz książkę „Not Without Peril” o wspinaczce górskiej. Brakowało karty debetowej, kart kredytowych i telefonu komórkowego, których nie odnaleziono ani nie użyto od czasu zniknięcia kobiety. Później policja zauważyła, że brakuje również kilku butelek zakupionego wcześniej 20:00 a 20:30 mężczyzna wracający do domu z Franconii zobaczył młodą osobę poruszającą się szybko na wschód drogą 112, około 6-8 km na wschód od miejsca, w którym znaleziono rozbity pojazd. Świadek zauważył, że młody człowiek miał na sobie dżinsy, ciemny płaszcz i jasny kaptur. Nie zgłosił tego od razu na policję, ponieważ z początku pomylił daty. Swój błąd odkrył dopiero trzy miesiące później podczas przeglądania dokumentacji związanej z pracą. Uświadomił sobie wówczas, że mogła to być Maura Murray i jej chłopak Billy RauschFunkcjonariusz i kierowca autobusu jeździli po okolicy w poszukiwaniu zaginionej. Tuż przed 20:00 przybyła karetka oraz samochód strażacki, by uporządkować miejsce zdarzenia. O 20:49 samochód Murray został odholowany do lokalnego warsztatu. Odkryto, że szmata została wepchnięta do rury tłumika Saturna. Około 21:30 funkcjonariusz, który przyjechał po zgłoszeniu wypadku, 00:36 następnego dnia, czyli 10 lutego, został opublikowany raport dotyczący kobiety. Wskazano w nim, że Maura miała na sobie ciemny płaszcz, dżinsy i czarny plecak. O 15:20 pozostawiono na automatycznej sekretarce Freda Murraya informację, że odnaleziono porzucony samochód jego córki. Mężczyzna przebywał wówczas poza domem i nie odebrał tej 17:00 starsza siostra Murray skontaktowała się z ojcem, aby opowiedzieć mu o całej sytuacji. Następnie mężczyzna skontaktował się z Departamentem Policji Haverhill. Fred otrzymał informację, że jeśli do następnego ranka jego córka się nie odnajdzie, rozpoczną się poszukiwania. O 17:17 policja po raz pierwszy określiła Murray jako Maury MurrayFred i Julie Murray – ojciec i siostra zaginionej11 lutego ojciec Maury przybył przed świtem do Haverhill. O 8:00 rozpoczęły się poszukiwania. Pies policyjny wyśledził zapach jednej z rękawiczek Murray jakieś 100 metrów na wschód od miejsca, w którym znaleziono pojazd, ale stracił go. Zasugerowało to policji, że kobieta opuściła obszar w innym samochodzie. O 17:00 do miasta, gdzie zaginęła kobieta przybył jej chłopak ze swoimi rodzicami. Mężczyzna był przesłuchiwany na osobności, a następnie rodzice dołączyli do niego na przesłuchanie. O godzinie 19:00 policja stwierdziła, że wierzy, że Murray przybyła na ten obszar po to, by uciec lub popełnić samobójstwo. Rodzina Murrayów uważała, że jest to mało Murray wyłączył komórkę podczas lotu do Haverhill. W pewnym momencie otrzymał wiadomość głosową, która brzmiała jak dźwięk szlochania Maury. Później ustalono, że połączenie zostało wykonane z numeru zarejestrowanego dla Amerykańskiego Czerwonego lutego ojciec Murray i jej chłopak odbyli wieczorną konferencję prasową w Betlejem w stanie New Hampshire, a następnego dnia ukazała się pierwsza relacja prasowa dotycząca sprawy zagadkowego zaginięcia. O 15:05 policja ogłosiła, że Murray może zmierzać w okolice autostrady Kancamagus. Życie 21-latki uznano za zagrożone, wspominano też o prawdopodobieństwie wystąpienia u niej skłonności samobójczych. Raport policyjny zakładał, że Murray była nietrzeźwa w chwili spowodowania wypadku, chociaż kierowca autobusu powiedział, że nie wyglądała na Murray – co się z nią stało?Tydzień po zniknięciu Murray, jej ojciec i chłopak wystąpili w programie „American Morning” stacji CNN. Rodzina zaginionej rozszerzyła swoje poszukiwania na Vermont, przerażona, że tamtejsze władze nie zostały poinformowane o jej sprawy osób zaginionych są zwykle prowadzone przez policję lokalną oraz stanową, FBI włączyło się do śledztwa dziesięć dni po zniknięciu kobiety. Śledczy przesłuchali rodzinę z Massachusetts, a szef policji Haverhill ogłosił, że poszukiwanie będzie miało charakter ogólnokrajowy. Dziesięć dni po jej zniknięciu przeprowadzono drugie przeszukanie na ziemi, wykorzystując psy tropiące i specjalizujące się w znajdowaniu zwłok. Wykorzystano też helikopter z kamerą termowizyjną. 26 lutego starsza siostra Maury odkryła podartą białą bieliznę damską leżącą w śniegu na ustronnym szlaku. Przeprowadzone testy DNA wykazały jednak, że bielizna nie należała do koniec lutego policja zwróciła rodzinie przedmioty znalezione w samochodzie Maury. 2 marca wyczerpana poszukiwaniami rodzina wymeldowała się z motelu. Fred Murray wracał prawie w każdy kolejny weekend, aby kontynuować poszukiwania na własną rękę. W kwietniu policja w Haverhill poinformowała go o skargach dotyczących wtargnięcia na teren Brianny MaitlandBrianna MaitlandW marcu 2004 w Montgomery (stan Vermont), około 100 km od Woodsville, czyli miejsca zaginięcia Murray w podobnych okolicznościach zniknęła nastolatka. Ze względu na podobieństwo tych dwóch spraw media i organy ścigania szukały między nimi powiązań. Ostatecznie policja nie znalazła dowodów potwierdzających tę odrzuciła teorię, zgodnie z którą doszło do popełnienia przestępstwa. Śledczy wykluczyli też możliwość udziału seryjnego mordercy. Do dziś nie udało się ustalić, co tak naprawdę stało się z Maurą Murray.

Rozwiązania marca 15, 2020 Poniższy opis systemów, przeznaczonych do szybkiego wykrywania osób z podwyższeniem temperatury, powstał z uwagi na duże zainteresowanie kamerami termowizyjnymi do wykrywania gorączki. Rozwiązanie opisuje 4 gotowe zestawy, które z powodzeniem sprawdzą się w powyższej aplikacji - w tym dwa, które mogą być ponownie wykorzystane w innych zastosowaniach przemysłowych. Artykuł odpowiada również na najczęstsze pytania oraz rozwiewa wątpliwości w zakresie skuteczności i wiarygodności bezdotykowych pomiarów temperatury, przeprowadzanych z wykorzystaniem kamer termowizyjnych. Spis treści Na co zwrócić uwagę wybierając kamerę termowizyjną do wykrywania gorączki? W czym stacjonarne kamery termowizyjne są lepsze od kamer przenośnych? Standardowa dokładność kamer termowizyjnych (±2°C) a skuteczność w wykrywaniu osób z gorączką Jak zwiększyć dokładność wskazań kamery termowizyjnej? Kamery termowizyjne do wykrywania gorączki – gotowe rozwiązania Zestaw 1: Monitoring termowizyjny do wykrywania osób z gorączką ATM-T5 Zestaw 2: Przemysłowa kamera termowizyjna z wymiennymi obiektywami PI45i Zestaw 3: Medyczna kamera termowizyjna Workswell MEDICAS Zestaw 4: Stacjonarna kamera termowizyjna XI400 Kontakt Na co zwrócić uwagę wybierając kamerę termowizyjną do wykrywania gorączki? Główne parametry, które warunkują jakość przeprowadzonych pomiarów oraz skuteczność wykrywania osób z objawami gorączki to: odpowiednia rozdzielczość detektora podczerwieni (zalecane minimum to 320 x 240 pikseli - im wyższa, tym lepsza) jak najwyższa czułość termiczna (zdolność do wykrywania najmniejszych zmian temperatury) obiektyw kamery dobrany do warunków pomiaru (teleskopowy – dla pomiarów z dalszych odległości, pośredni – dla pomiarów wewnątrz pomieszczeń) odpowiednia odległość pomiaru (zachowane proporcje wypełnienia obrazu termowizyjnego przez twarz osoby poddawanej badaniom) poprawnie dobrany parametr emisyjności (dla skóry przyjmuje się wartość ok. E = stabilne warunki pracy kamery (brak gwałtownych zmian temperatury otoczenia) odpowiednie przygotowanie kamery do pracy (rozgrzanie detektora przez min. 15-30 minut) zapewnienie przez sprzęt możliwości stabilnego, stałego montażu opcja ustawienia referencyjnego punktu temperaturowego (punkt kalibracji) System termowizyjny do wykrywania gorączki Workswell MEDICAS W czym stacjonarne kamery termowizyjne są lepsze od kamer przenośnych? Najważniejsze - są niezawodne, w większości przypadków mogą pracować bezobsługowo oraz zapewniają funkcjonalności nieosiągalne dla mobilnych kamer termowizyjnych. Kamery przenośne (ręczne kamery termowizyjne) sprawdzają się doskonale podczas szybkiej i krótkotrwałej (wyrywkowej) kontroli temperatury. Niestety, dla pomiarów długotrwałych i realizowanych w sposób ciągły, w przypadku wielu modeli przenośnych (ręcznych) kamer termowizyjnych istnieją pewne ograniczenia w stosowaniu, wynikające z: braku możliwości obrazowania na ekranie komputera (brak opcji strumieniowego przesyłania video) – jedyny podgląd obrazu jest realizowany na niewielkim, z reguły ok. 3-4” ekranie braku możliwości wymiany obiektywu – z uwagi na „uniwersalność zastosowań”, większość sprzętu jest oferowana w wariancie ze stałym, niewymiennym obiektywem (najczęściej o dosyć szerokim polu widzenia) ubogim oprogramowaniu, które nie pozwala na definiowanie obszarów pomiarowych o ściśle określonych warunkach przeprowadzania badań (np. częstotliwość uśredniania pomiaru, wstrzymanie szczytowej wartości temperatury) – z reguły oprogramowanie dedykowane dla kamer przenośnych jest skupione na odpowiednim raportowaniu, a nie na zastosowaniu w pomiarach temperatury on-line braku opcji związanych z definiowaniem referencyjnych punktów temperaturowych (służących do kalibracji kamery w czasie rzeczywistym) – szczególnie istotne w przypadku wykrywania niewielkich zmian temperatury konieczności ciągłego zaangażowania operatora w obsługę kamery w wielu przypadkach – na braku możliwości montażu kamery np. na statywie (brak odpowiedniego otworu montażowego) Okno oprogramowania PIX Connect do obsługi przemysłowych kamer termowizyjnych Optris | zdjęcie wykonane za pomocą kamery Optris XI400 Standardowa dokładność kamer termowizyjnych (±2°C) a skuteczność w wykrywaniu osób z gorączką Dokładność deklarowana przez producentów aparatury kontrolno-pomiarowej jest maksymalną odchyłką wskazań, jaka może wystąpić w określonym (lub w całym) zakresie pomiarowym, czasami przy założeniu spełnienia pewnych warunków, np. odpowiedniej temperatury pracy urządzenia. Nie oznacza to jednak, że kamery termowizyjne oferujące precyzję wskazań na poziomie ±2°C każdorazowo zaniżają lub zawyżają pomiar o maksymalne, dopuszczalne wartości. Większość nowoczesnych, stacjonarnych kamer termowizyjnych posiada funkcję automatycznej kalibracji z wykorzystaniem zewnętrznego kalibratora (tzw. „black body”) lub za pomocą zintegrowanej przesłony, sterowanej przy użyciu serwomechanizmu. Wykrywanie podwyższeń temperatury (tzw. „hot-spot”) musi być przeprowadzane na obszarze większym, niż pojedynczy piksel matrycy termowizyjnej (minimalna zalecana wartość to siatka 3x3 piksele). Oprogramowanie stacjonarnych kamer termowizyjnych pozwala na definiowanie obszarów o dowolnych wymiarach i kształtach oraz umożliwia sterowanie trybem uśredniania wykonanych pomiarów (np. średnia wartość maksymalna z całego obszaru, dla określonej liczby klatek pomiarowych itp.). Opcja ta pozwala na znaczne ograniczenie błędów, wynikających np. z niedoskonałości detektora podczerwieni. Istotne z punktu widzenia precyzji w wykrywaniu zmian temperatury są także stabilne warunki pracy oraz odpowiednio wysoka czułość termiczna. Poniższe termogramy pokazują różnicę pomiędzy kamerami, wyposażonymi w detektor o czułości termicznej, odpowiednio: 80 mK (0,08°C) i 40 mK (0,04°C): Porównanie czułości kamer termowizyjnych: 80 mK (po lewej) vs 40 mK (po prawej) Następnym parametrem, który determinuje dokładność i wiarygodność pomiarów jest emisyjność. W przypadku skóry sprawa jest prosta – z reguły przyjmuje się wartość na poziomie E = Kolejna kwestia dotyczy osób, które są wychłodzone ze względu na długotrwałe przebywanie na zewnątrz (np. podróżujące do pracy) lub przegrzane z uwagi na wysiłek fizyczny (np. pracownicy firm kurierskich). Nie ma uniwersalnej metody, która pozwoli na dokładny, bezdotykowy pomiar temperatury powierzchni skóry bez względu na okoliczności. W przypadku pomiarów budzących wątpliwości (wykryta za niska lub za wysoka temperatura), pomiar powinien być bezwzględnie powtórzony, z zachowaniem czasu potrzebnego na rozgrzanie lub ochłodzenie ciała. Podsumowując: warto mieć na uwadze, że podstawowym założeniem stosowania systemów do wykrywania gorączki jest nie tyle przeprowadzenie pomiarów z laboratoryjną precyzją, co możliwość szybkiej identyfikacji i odseparowania osób potencjalnie chorych. Pomiary temperatury, które wskazały jakiekolwiek anomalie (szczególnie podwyższenia) powinny być przeprowadzone powtórnie przy użyciu dokładnych, przeznaczonych do tego celu urządzeń (np. pirometrów medycznych lub termometrów alkoholowych). Jak zwiększyć dokładność wskazań kamery termowizyjnej? Najprostszą metodą poprawienia dokładności pomiarów wykonywanych przy użyciu stacjonarnej kamery termowizyjnej jest zastosowanie zewnętrznego kalibratora podczerwieni (piecyka kalibracyjnego do pirometrów) lub za pomocą zewnętrznego przetwornika 0-10V z sondą rezystancyjną, której element czynny (trzpień pomiarowy) ma odpowiednio duże wymiary oraz jest pokryty matową, czarną farbą. Ustawianie referencyjnego punktu kalibracji Konfiguracja wejścia napięciowego kamery Kamery termowizyjne do wykrywania gorączki – gotowe rozwiązania Zestaw 1: Monitoring termowizyjny do wykrywania osób z gorączką ATM-T5 Szczegółowy opis i dane techniczne urządzenia znajdują się na stronie: Monitoring termowizyjny do wykrywania osób z gorączką ATM-T5 Zestaw pomiarowy bazujący na algorytmach sztucznej inteligencji, pozwalający na termowizyjny monitoring osób pod kątem wykrywania objawów gorączki. Kamera termowizyjna IP pozwala na automatyczne wykrywanie twarzy (nawet osłoniętych maską) oraz na przeprowadzenie natychmiastowego, wielopunktowego pomiaru temperatury z opcją dokumentowania wskazań i alarmowania. Rozwiązanie daje możliwość integracji z zewnętrznymi urządzeniami alarmowymi lub interkomem (do dwukierunkowej komunikacji audio). Zapewnia wysoką dokładność wskazań (± która osiągana jest za pomocą zewnętrznego kalibratora podczerwieni (kalibracja w czasie rzeczywistym). Przykład praktycznego wykorzystania kamery ATM-T5: Kamera termowizyjna IP ATM-T5 Zawartość zestawu (wyposażenie podstawowe): Kamera termowizyjna IP ATM-T5 Kalibrator podczerwieni Sufitowy uchwyt montażowy do kamery Sufitowy lub ścienny uchwyt montażowy do kalibratora podczerwieni Oprogramowanie Instrukcja obsługi Akcesoria opcjonalne: 32 kanałowy rejestrator obrazu (do zbierania danych z wielu kamer) trójnożny statyw podłogowy do kamery i kalibratora podczerwieni (2 szt.) Zalety: Najwyższa precyzja pomiarów (≤ i czułość termiczna (≤0,04°C) Automatyczny, wielopunktowy pomiar temperatury, realizowany w oparciu o algorytmy AI Kalibracja w czasie rzeczywistym, z wykorzystaniem kalibratora podczerwieni Wbudowana kamera video Full HD Komunikacja bezpośrednio po sieci LAN z opcją zasilania przez PoE Dostęp do danych przez przeglądarkę lub dedykowane, rozbudowane oprogramowanie Wbudowane wejścia / wyjścia alarmowe do sterowania zewnętrznymi urządzenami Wbudowane wejście / wyjście audio do współpracy z interkomem Wady: Ograniczone możliwości ponownego wykorzystania w innych aplikacjach (ze względu na wąski zakres pomiarowy: -20 … 60°C) Montaż wyłącznie wewnątrz pomieszczeń Skuteczny pomiar z odległości nie mniejszej, niż 3 metry (optymalnie 3-5 metrów) Zestaw 1: Przemysłowa kamera termowizyjna z wymiennymi obiektywami PI45i Szczegółowy opis i dane techniczne urządzenia znajdują się na stronie: Stacjonarna kamera termowizyjna PI45i Stacjonarna kamera termowizyjna Optris PI45i jest dedykowana do szeroko pojętych zastosowań przemysłowych, jednak ze względu na oferowaną czułość termiczną (40 mK) może być z powodzeniem wykorzystana do wykrywania najmniejszych zmian temperatury (w tym do detekcji osób z objawami gorączki). Urządzenie jest kalibrowane za pomocą przesłony z elementem ciała doskonale czarnego, pojawiającej się przed detektorem podczerwieni z częstotliwością zdefiniowaną w oprogramowaniu. Do przetwarzania obrazu zarejestrowanego za pomocą kamery wykorzystywane jest bezpłatne oprogramowanie, instalowane na urządzeniach wyposażonych w system Windows ® (komputery, serwery, tablety, panele operatorskie). Przykładowe metody komunikacji z kamerą PI45i: połączenie z tabletem z Windows ® lub dedykowanym komputerem przemysłowym PI NetBox Oprogramowanie dostarczane w zestawie posiada zaawansowane opcje przetwarzania i analizy danych pomiarowych, definiowanie dowolnej liczby punktów i obszarów kontrolnych (w tym automatycznie wykrywanie podwyższeń temperatury) dowolna konfiguracja parametrów punktów i obszarów: rodzaj wyświetlanych wartości (np. min/max/avg), sterowanie emisyjnością, różne tryby uśredniania z definicją czasową, wstrzymanie szczytów i zboczy automatyczne wykonywanie zdjęć lub sekwencji wideo, opatrzonych stemplem czasowym wykluczanie obiektów w polu widzenia kamery, które mogą wpływać na przeszukiwanie pod kątem podwyższeń temperatury (grzejniki, lampy itp.) możliwość przeprowadzenia pełnej analizy danych na podstawie wykonanych zdjęć lub nagrań wideo zaawansowane opcje, związane z konfiguracją alarmów i pre-alarmów dowolne organizowanie obszaru roboczego manipulacja obrazem termowizyjnym (odbicie, obrót, zawężenie obszaru) wbudowana funkcja termowizyjnego skanera liniowego Zestaw pozwala na integrację z zewnętrznym oprogramowaniem (komunikacja po COM, RS485, dedykowany pakiet SDK z integracją Matlab, LabView oraz przykładowymi bibliotekami w C++ / C#). Zaletą kamery PI45i jest możliwość stosowania wymiennych obiektywów, które można dobrać spośród wariantów z poniższej listy: O18: 18° x 14° / F = 20 mm / 60mK O29: 29° x 22° / F = 12,7 mm / 40mK O53: 53° x 38° / F = 7,7 mm / 40mK O80: 80° x 54° / F = 5,7 mm / 40mK Wymienne obiektywy do kamer Optris z serii PI Konwerter 2x USB na Gigabit Ethernet, przeznaczony do transmisji danych w sieci LAN Kamera komunikuje się z komputerem oraz jest zasilana bezpośrednio przez port USB. Dostępne są opcje przewodu o długości od 1 metra (standard – dostarczany w zestawie) do 10 metrów, także w wersji obraz uzyskiwany za pomocą kamery może być przekazywany przez sieć LAN z wykorzystaniem konwertera 2x USB - Gigabit Ethernet. Producent zapewnia szeroki wybór akcesoriów dodatkowych, wysokotemperaturowe obudowy, chłodzone obiegiem wody lodowej (wyposażone w przedmuch soczewki strumieniem sprężonego powietrza), obudowy do montażu zewnętrznego, uchwyty i wsporniki. Przykłady akcesoriów dodatkowych, współpracujących z kamerami przemysłowymi Optris PI: Interfejs Industrial PIF, zewnętrzna obudowa ochronna, obudowa wysokotemperaturowa do 315°C, iniektor PoE Urządzenie jest wyposażone w zintegrowany interfejs analogowy, posiadający: wyjście napięciowe 0-10V: do bezpośredniego przekazywania sygnału napięciowego do sterownika PLC lub sterowania pracą zewnętrznych urządzeń wejście napięciowe 0-10V: np. do zewnętrznej regulacji emisyjności, zewnętrznej kompensacji temperatury otoczenia, podawania referencyjnej wartości temperatury za pomocą zew. przetwornika wejście cyfrowe (max. 24V): do wyzwalania kalibracji kamery, generowania zdjęć lub sekwencji nagrań, przełączania zakresów pomiarowych Interfejs można wykorzystać do sterowania pracą zewnętrznych urządzeń, np. sygnalizatorów optyczno – akustycznych (informujących o wykrytym podwyższeniu temperatury), kontrolą dostępu (blokowanie drzwi, bramek) itp. Jako opcja, istnieje możliwość doposażenia kamery w dedykowany interfejs przemysłowy Industrial PIF, który posiada: 3 wyjścia analogowo - alarmowe (4-20 mA) 3 wyjścia przekaźnikowe (max. 30V / 400 mA) 2 wejścia analogowe (0-10V) 1 wejście cyfrowe (max. 24V) 1 wyjście fail-safe (monitorowanie statusu systemu) Parametry monitorowane za pomocą wyjścia fail-safe: [1] stan zasilania, [2] połączenie PIF ze sterownikiem, [3] połączenie PIF z kamerą, [4] status kamery, [5] połączenie kamery z PC, [6] status oprogramowania Schemat komunikacji kamery przy wykorzystaniu dedykowanego PC NetBox Zawartość zestawu (wyposażenie podstawowe): Kamera z jednym, dowolnie wybranym obiektywem Przewód USB (1 metr) Interfejs procesowy Standard (1 metr) z we/wy 0-10V i wej. cyfrowym Fabryczny certyfikat kalibracji Statyw stołowy Walizka transportowa Oprogramowanie w zestawie z bibliotekami do zewnętrznej integracji Instrukcja obsługi Akcesoria opcjonalne: Obudowa ze zintegrowanym podgrzewaczem, do montażu na zewnątrz Interfejs procesowy Industrial PIF Konwerter do transmisji danych via LAN Sygnalizator optyczno-akustyczny, sterowany sygnałem napięciowym lub przekaźnikiem Trójnożny statyw podłogowy Regulowany uchwyt do montażu ściennego Zalety: W pełni autonomiczne funkcjonowanie systemu Możliwość sterowania zewnętrznymi urządzeniami Łatwe stosowanie w praktycznie każdej aplikacji przemysłowej Opcja transmisji danych via LAN Szeroki zakres mierzonych temperatur (standard: -20 ... 900°C / opcja: do 1500°C) Wymienne obiektywy, dedykowane do różnych zastosowań Rozbudowane oprogramowania do sterowania kamerą i analizy wyników Możliwość pracy wewnątrz lub na zewnątrz Wysoka czułość termiczna (40 mK) Wady: Dokładność typowa dla większości kamer termowizyjnych (±2°C lub ±2%) Konieczność stałej komunikacji z oprogramowaniem Zestaw 2: Medyczna kamera termowizyjna Workswell MEDICAS Szczegółowy opis i dane techniczne urządzenia znajdują się na stronie: Medyczna kamera termowizyjna Workswell MEDICAS Rozwiązanie zapewniające ponadprzeciętną precyzję wskazań, pozwalające na przeprowadzenie pomiarów z dokładnością ± w zakresie od 0 do 50°C. Kamera posiada zintegrowany komputer z oprogramowaniem MEDICAL OS, dzięki czemu nie wymaga do pracy żadnych urządzeń pośredniczących w przetwarzaniu sygnału z detektora podczerwieni (np. komputera). Kalibracja kamery termowizyjnej MEDICAS odbywa się z wykorzystaniem zewnętrznego kalibratora podczerwieni („black body”), dostarczanego w zestawie. Kamerę wystarczy podłączyć bezpośrednio do monitora komputerowego (za pomocą przewodu HDMI) oraz do zewnętrznej klawiatury (urządzenie ma wbudowany pełnowymiarowy port USB, do podłączenia klawiatury w wersji przewodowej lub bezprzewodowej). Wszystkie dane są przetwarzane bezpośrednio w kamerze i trafiają na ekran monitora w postaci dwóch obrazów: termowizyjnego oraz wideo. Poniższy film prezentuje przykład zastosowania kamery w praktyce: Medyczna kamera termowizyjna Workswell MEDICAS Zawartość zestawu (wyposażenie podstawowe): Medyczna kamera termowizyjna, wyposażona w obiektyw 45° x 37° Kalibrator wskazań kamery (black body) Zintegrowane oprogramowanie MEDICAL OS Fabryczny certyfikat kalibracji Zasilacz sieciowy Walizka transportowa Instrukcja obsługi Akcesoria opcjonalne: Trójnożny statyw podłogowy Regulowany uchwyt do montażu ściennego Monitor do wyświetlania danych z kamery Klawiatura bezprzewodowa do sterowania systemem Zalety: Najwyższa precyzja pomiarów (± i czułość termiczna (30 mK) Jednoczesne obrazowanie termowizyjne i wideo (kamera bispektralna) Brak urządzeń pośrednich, sterujących pracą kamery (np. komputera, serwera) Wady: Ograniczone możliwości ponownego wykorzystania w innych aplikacjach (ze względu na wąski zakres pomiarowy: 0 … 50°C) Brak opcji związanych z generowaniem alarmu dźwiękowego i sterowania zewnętrznymi urządzeniami Ograniczone możliwości wbudowanego oprogramowania Konieczność stałego zaangażowania operatora w obserwowanie wskazań temperatury Montaż wyłącznie wewnątrz pomieszczeń Zestaw 3: Stacjonarna kamera termowizyjna XI400 Funkcjonalności kamery XI400 oraz możliwość integracji z zewnętrznymi i urządzeniami jest identyczna jak w przypadku kamery z zestawu 1 (PI45i). Ta sama kwestia dotyczy oprogramowania sterującego pracą kamery oraz akcesoriów przeznaczonych do komunikacji i transmisji danych (konwertery, dedykowane PC). Główne różnice pomiędzy kamerą XI400 i PI45i: dwukrotnie niższa czułość termiczna (80 mK vs 40 mK) zakres pomiarowy do 900°C, bez możliwości rozszerzenia do 1500°C zintegrowany, niewymienny obiektyw (jeden z czterech do wyboru) ostrość obrazu sterowana z oprogramowania (PI45i: ręczna regulacja ostrości) ograniczony zestaw akcesoriów wysokotemperaturowych Lista obiektywów współpracujących z kamerą XI400: F20: 18° x 14° / F = 20 mm F13: 29° x 22° / F = 12,7 mm F08: 53° x 38° / F = 7,7 mm F06: 80° x 54° / F = 5,7 mm Kamera termowizyjna XI400 podłączona do laptopa Akcesoria kamer termowizyjnych Optris XI: uchwyt montażowy, przedmuch soczewki, wysokotemperaturowa obudowa ochronna z przedmuchem i przesłoną, sterowaną serwomechanizmem Zawartość zestawu (wyposażenie podstawowe): Kamera ze zintegrowanym, dowolnie wybranym obiektywem Przewód USB (1 metr) Interfejs procesowy Standard (1 metr) z we/wy 0-10V i wej. cyfrowym Oprogramowanie w zestawie z bibliotekami do zewnętrznej integracji Instrukcja obsługi Akcesoria opcjonalne: Obudowa ze zintegrowanym podgrzewaczem, do montażu na zewnątrz Interfejs procesowy Industrial PIF Konwerter do transmisji danych via LAN Sygnalizator optyczno-akustyczny, sterowany sygnałem napięciowym lub przekaźnikiem Trójnożny statyw podłogowy Regulowany uchwyt do montażu ściennego Kamera XI400 pozwala na podłączenie do smartfona wyposażonego w system Android, dając tym samym możliwość wykorzystania jako przenośne urządzenie inspekcyjne. Bezpłatne oprogramowanie IRmobile Vision, dostępne do pobrania ze sklepu Google Play, posiada następujące funkcje: podgląd obrazu on-line z automatycznym wykrywaniem gorącego i zimnego punktu (hot/cold-spot) ręczne wskazywanie miejsca wykonywania pomiaru automatyczne skalowanie temperatur wybór palety kolorów sterowanie ogniskową kamery dostosowywanie ustawień urządzenia, zakresu pomiarowego, częstotliwości obrazu wykonywanie zdjęć termowizyjnych zintegrowany symulator Kamera jest automatycznie wykrywana przez smartfona, bezpośrednio po jej podłączeniu. Minimalne wymagania: Android w wersji lub wyższej obsługa USB-OTG port micro USB lub USB typ C Zalety: Możliwość wykorzystania jako przenośna kamera termowizyjna (współpraca ze smartfonem) Ostrość regulowana z poziomu oprogramowania W pełni autonomiczne funkcjonowanie systemu Możliwość sterowania zewnętrznymi urządzeniami Łatwe stosowanie w praktycznie każdej aplikacji przemysłowej Opcja transmisji danych via LAN Szeroki zakres mierzonych temperatur (standard: -20 ... 900°C) Rozbudowane oprogramowania do sterowania kamerą i analizy wyników Możliwość pracy wewnątrz lub na zewnątrz Wady: Najniższa czułość termiczna spośród wszystkich opisanych zestawów (80 mK) Brak możliwości wymiany obiektywu i rozszerzenia zakresu pomiarowego ponad 900°C Brak certyfikatu kalibracji w zestawie Dokładność typowa dla większości kamer termowizyjnych (±2°C lub ±2%) Konieczność stałej komunikacji z oprogramowaniem Kontakt AUTEMO jest bezpośrednim importerem urządzeń pomiarowych Optris, posiadającym wieloletnie doświadczenie w dziedzinie bezkontaktowych pomiarów temperatury. W celu uzyskania dodatkowych informacji technicznych, potwierdzenia dostępności oraz otrzymania szczegółowej wyceny, zapraszamy do kontaktu telefonicznego lub mailowego: Powiązane produkty Kamera termowizyjna Optris Xi400 Miniaturowa, przemysłowa kamera termowizyjna wysokiej rozdzielczości Optris Xi400 z detektorem podczerwieni 38 x288 pikseli, wyposażona w pirometr cyfrowy oraz wejścia/wyjścia analogowe/cyfrowe i komunikację z komputerem Medyczna kamera termowizyjna Workswell MEDICAS Medyczna kamera termowizyjna MEDICAS do wykrywania gorączki u osób zarażonych koronawirusem lub będących nosicielami innych, groźnych chorób i wirusów. Kamera oferuje dokładność ± oraz możliwość pracy autonomicznej (z pominięciem urządzeń zewnętrznych). Stacjonarne kamery termowizyjne Optris PI400 i PI450 Profesjonalne, stacjonarne kamery termowizyjne z detektorem o rozdzielczości 382x288 pikseli, mogące sterować pracą zew. urządzeń poprzez wbudowane lub dodatkowe wyjścia analogowe i przekaźnikowe. Wersja PI450 charakteryzuje się podwyższoną czułością termiczną (40 mK), która pozwala na wykorzystanie urządzenia w branży medycznej.

Ta zbrodnia wstrząsnęła nie tylko Podhalem, ale i całą Polską. Dziewczyna, która miała przed sobą całe życie, w brutalny sposób została zabita na jednym z popularnych szlaków w Tatrach. Dlaczego doszło do tej tragedii?Pochodząca z Myszęcina (woj. lubuskie) 22-letnia Kasia niedawno otrzymała wiadomość, że dostała się na wymarzone studia. Zdecydowała, że swoje najdłuższe wakacje spędzi nad polskim morzem. W drodze powrotnej z urlopu, skontaktowała się ze swoimi rodzicami, informując ich o tym, że nie wraca jeszcze do domu, ponieważ chce odwiedzić swoje ukochane góry. Najpierw przyjechała do Krakowa, by móc kupić bilet i przesiąść się do autobusu, który zawiezie ją do Zakopanego. Do stolicy Tatr dotarła 29 lipca 2003 r. Na dworcu spotkała mężczyznę, który zajmował się werbowaniem turystów na noclegi. Dziewczynie przedstawił się jednak jako tatrzański przewodnik. Sympatyczny i szarmancki mężczyzna od razu wzbudził zaufanie młodej kobiety. Kasia nie zdawała sobie sprawy z tego, że właśnie poznała swojego zabójcę...Pierwszy ślad odnalazł BrutusKilka dni później, rankiem 6 sierpnia znany krakowski fotograf Władysław Klimczak, który spędzał urlop na Podhalu, wybrał się ze swoim psem na spacer w rejon Doliny Chochołowskiej. Brutus w chaszczach nad potokiem znalazł reklamówkę. Właściciel czworonoga postanowił zajrzeć do środka. Mężczyzna znalazł w niej ubrania oraz coś, co przykuło jego uwagę. Był to notes oraz dokumenty należące do Katarzyny (paszport i zawiadomienie o przyjęciu na studia). W kajecie był zapisany numer telefonu, pod który zdecydował się zadzwonić. Okazało się, że odebrała matka dziewczyny. Mężczyzna w trakcie rozmowy opowiedział kobiecie o swoim znalezisku. W odpowiedzi usłyszał coś, czego się nie spodziewał. Okazało się, że 22-latka od kilku dni nie dawała znaku życiu, a jej telefon był wyłączony. Zaniepokojona o życie córki kobieta postanowiła wezwać nad morzem, potem w górachRuszyły poszukiwania Katarzyny. W rodzinnym domu zaginionej rozgrywał się dramat. Załamani bliscy nie mieli pojęcia, co mogło się stać. Kasia nie miała powodów, by od tak zniknąć. Zawsze mogła liczyć na kochającą rodzinę, miała pracę, a w październiku zaczynały się jej wymarzone studia. Wśród rzeczy znalezionych przez psa był także bilet na autobus PKS z Krakowa do Zakopanego, na którym widniała data 29 lipca oraz “Dziennik Bałtycki” z 27 lipca, co tylko potwierdzało, że dziewczyna faktycznie była wcześniej nad morzem. Funkcjonariuszom udało się ustalić, że Katarzynę widziano na dworcu w Zakopanem. Tam poznała mężczyznę, który podawał się za tatrzańskiego przewodnika. Prawda o mężczyźnie była przerażająca. Policjanci sprawdzili pensjonaty, kwatery prywatne a także schroniska, by ustalić, czy w którymś z tych miejsc nie zatrzymała się 22-latka. Te działania przyniosły efekt. Okazało się, że w schronisku znajdującym się w Dolinie Chochołowskiej rozpoznano zaginioną na zdjęciu. Nocowała tam w nocy z 29 na 30 lipca. Ze względu na to, że nie miała przy sobie zbyt wielu pieniędzy, zmuszona była spać w sali wieloosobowej. Policja postanowiła sprawdzić osoby, które tego dnia nocowały w schronisku. Być może znany był im los dziewczyny... Kryminalni zwrócili uwagę na nazwisko osoby, która zameldowała się razem z zaginioną. Paweł był dokładnie tym mężczyzną, którego Kasia poznała na dworcu. Prawda o nim była jednak przerażająca. Okazało się, że niedawno wyszedł z więzienia, w którym spędził ostatnie 7 lat. Został skazany za liczne gwałty na kobietach, które zwabiał do swojego mieszkania. Jego ofiarami były także nieletnie, które uwodził, a następnie wykorzystywał. Poszukiwany był także przez białostocką komendę, podejrzewano, że kolejny raz dopuścił się potwornego czynu. Policjanci starali się odtworzyć krok po kroku pobyt Kasi w Zakopanem. Podczas przeszukiwania Doliny Chochołowskiej, w które zaangażowani byli mundurowi, strażacy, ratownicy TOPR, psy tropiące, a także helikopter z kamerą termowizyjną, odnajdywano kolejne rzeczy, które należały do zaginionej. But, kosmetyki... jednak nie znaleziono najważniejszego, Kasi. Sprawdzono także logowanie telefonu 22-latki. Z uzyskanych danych wynikało, że z telefonu wykonano połączenie już po jej zaginięciu, a ślady doprowadziły policjantów aż do tropie bestiiFunkcjonariuszom drzwi do mieszkania otworzyła młoda kobieta, która powiedziała, że z tego numeru dzwonił do niej Paweł. Przedstawiła go jako kulturalnego, sympatycznego taternika, którego poznała, gdy była na wyjeździe w Zakopanem. Jak się okazało, był u niej 1 sierpnia. Dziewczynę zaniepokoiły zadrapania, które miał na twarzy i szyi, ale ten zapewnił, że nabawił się ich podczas ostatniej akcji ratunkowej, w czasie której udzielał pomocy swojemu znajomemu. Na pamiątkę znajomości Paweł zostawił kobiecie pióro, a także aparat fotograficzny. Przedmioty, o których wspomniała kobieta, zostały okazane matce Katarzyny, która rozpoznała je i powiedziała, że są własnością jej córki. Wtedy dla policjantów było jasne, że za zniknięciem 22-latki stoi Paweł. 14 sierpnia prokuratura wydała list gończy za mężczyzną, a jego zdjęcie zdecydowano się udostępnić w sieci. Na odzew nie trzeba było długo czekać. Kilka godzin później policja otrzymała zgłoszenie, że podobny mężczyzna widziany jest w jednym ze sklepów w Koninie. Reakcja funkcjonariuszy była natychmiastowa i najbliższy radiowóz udał się w tę okolicę. Mundurowi zatrzymali wychodzącego ze sklepu Pawła. Mężczyzna był zaskoczony, nie spodziewał się, że zostanie schwytany tak szybko. Jeden z przesłuchujących go policjantów postawił wszystko na jedną kartę i powiedział podejrzanemu, że odnaleźli ciało Katarzyny, a jemu nie pozostaje nic innego, jak przyznanie się do winy. Zadziałało. Mężczyzna opowiedział funkcjonariuszom w jaki sposób odebrał życie policjantom, co z nią zrobiłPaweł powiedział, że poznał Kasię 29 lipca na dworcu w Zakopanem. Przedstawił się jej jako górski ratownik, a także miłośnik przyrody. Jako “miejscowy” zaproponował dziewczynie swoją pomoc w załatwieniu noclegu. Noc spędzili wspólnie w schronisku w Dolinie Chochołowskiej. Następnego dnia spacerowali po dolinie. Nic nie wskazywało na to, że będą to ostatnie chwile jej życia. Zeszli ze szlaku i trafili do pobliskiego szałasu pasterskiego, w którym zamierzali odpocząć. Paweł niespodziewanie rzucił się na Katarzynę. Skatował ją, a następnie brutalnie zgwałcił, po czym udusił 22-latkę. Zwłoki kobiety wywlókł z szałasu, a następnie ukrył w ustronnym miejscu. Część rzeczy swojej ofiary spakował do reklamówki i schował przy potoku. To tam po kilku dniach znalazł ją Brutus. Z Zakopanego wyjechał tzw. okazją. Kierowcy za przysługę dał telefon, który zrabował Kasi (wcześniej zniszczył znajdującą się w nim kartę SIM).Bestia z Tatr już nigdy nikomu nie wyrządzi krzywdy27 stycznia 2005 r. Sąd Okręgowy w Białymstoku za zgwałcenie i zabójstwo Katarzyny P. skazał Pawła H. na możliwe najwyższy wymiar kary, dożywocie.– Morderca zachował się jak wilk w owczej skórze, w sposób nadzwyczaj przebiegły wykorzystał zamiłowanie dziewczyny do gór, wzbudzając zaufanie nieprawdziwymi opowieściami o swoim życiu. Za nic miał życie młodej dziewczyny. Nic nie przemawia za tym, by wymierzyć mu łagodniejszą karę – mówił sędzia Sulima. Podkreślono także, że mężczyzna jest ohydnym mordercą, przed którym trzeba chronić Ilustracyjne (Unsplash)

Strong hand strangling beautiful scared womanKasia P., studentka ze Świebodzina w lubuskiem, jest normalną, wesołą dziewczyną. Właśnie dowiedziała się, że dostała się na studia. To jej ostatnie wakacje, zanim z indeksem będzie walczyć o jak najlepsze oceny. Wybiera się nad morze. Tak przynajmniej mówi w domu. Jednak naprawdę pojawia się na drugim końcu Polski, w Tatrach. Szukając przygody znajduje śmierć. To jednak nie sierpnia, 2003 roku. Dolina Chochołowska, przed południem. Władysław Klimczak, znany fotografik z Krakowa jest na spacerze ze swoim psem Brutusem. Zwierzak nagle wbiega pod mostek i zaczyna ujadać. Krakowianin woła go, ale pies nie reaguje. Postanawia więc sprawdzić, co się stało. Wtedy dostrzega kilka reklamówek z jakimiś rzeczami. W środku jest paszport i zawiadomienie o przyjęciu na studia. To rzeczy Katarzyny notesie był telefon do matki dziewczyny. Fotografik dzwoni do niej, opowiadając o znalezisku. Wtedy słyszy, że dziewczyna od 9 dni nie daje znaku życia, a jej telefon kamień w wodę– Gdy dostaliśmy zgłoszenie o zaginięciu studentki, zabezpieczyliśmy miejsce znalezienia tych rzeczy i przeszukaliśmy najbliższe otoczenie – opowiada Andrzej Rokita, ówczesny szef zakopiańskiej policji, później krakowskiej policji, a na końcu zastępca Komendanta Głównego Policji. – Nie wiedzieliśmy, co się mogło stać z dziewczyną. Równie dobrze ktoś mógł jej plecak ukraść i po opróżnieniu porzucić akurat w tym miejscu, a sama studentka mogła gdzieś podróżować po policja nie daje się wywieść w pole. Ma świadomość, że rzeczy poszukiwanej dziewczyny nie mogły się same zapakować do reklamówek i same ukryć pod mostkiem. Nie było plecaka i nie było znalezionych notatek wynikało, że dziewczyna nawiązała w Internecie znajomość z kimś, kto przedstawiał się jako „Dobry Duch”. To dla niej była ważna, emocjonalna znajomość. Ostatecznie okazało się, że był to fałszywy sprawdzają, czy dziewczyna była rzeczywiście w górach. Szybko to się potwierdza, bo wśród rzeczy znalezionych przez psa jest bilet na autobus PKS z Krakowa do Zakopanego z datą 29 lipca. Jest też „Dziennik Bałtycki” z 27 lipca, co oznacza, że studentka wtedy rzeczywiście była nad morzem. Potem nagle przyjechała w Tatry. Tylko po co?Wielkie poszukiwaniaPolicjanci wyruszają w teren. Odwiedzają pensjonaty, prywatne kwatery, schroniska. Przynosi to efekt. W schronisku w Dolinie Chochołowskiej rozpoznają studentkę na zdjęciu. Okazuje się, że w nocy z 30 na 31 lipca tutaj nocowała. Nie miała zbyt dużo pieniędzy. Dlatego musiała spać w sali wieloosobowej.– Ustaliliśmy, że na sali nocowało kilku mężczyzn – ustalenia śledztwa relacjonuje Andrzej Rokita – Zaczęliśmy sprawdzać ich kolejno, aby dowiedzieć się, z kim mamy do czynienia. Tu był ważny każdy szczegół. Wśród tych mężczyzn mógł być ktoś, kto wiedział, co się stało z poszukiwaną dziewczyną.– Tak doszliśmy do Pawła H. (36 l.) z Białegostoku – opowiada Zbigniew Pluta, z sekcji kryminalnej zakopiańskiej policji – Nie zajęło nam dużo czasu, aby ustalić, że to gwałciciel, który po prawie siedmiu latach odsiadki niedawno opuścił więzienie. Nagle pojawia się tu, gdzie zaginęła ta dziewczyna. Może przypadek, a może nie. Ponadto był poszukiwany przez jeden z komisariatów w Białymstoku, w sprawie podejrzenia o gwałt. Wszystko zaczęło się układać w tropPolicja stara się krok po kroku odtworzyć pobyt Katarzyny P. w Zakopanem. To może być sposób na ustalenie, co się z nią stało. Złe przeczucia narastają. Podczas przeczesywania Doliny Chochołowskiej, odnajdywane są kolejne rzeczy zaginionej – but, kosmetyki. Nie ma tylko najważniejszego – jej samej.– Wszyscy jej szukali – relacjonuje młodszy inspektor Dariusz Nowak, ówczesny rzecznik krakowskiej policji – Nasi policjanci, strażacy, ratownicy TOPR. Były psy i helikopter z kamerą termowizyjną. Czarnym szlakiem doszli do szałasu po drodze rozpytując baców. Mimo, że zrobiliśmy trzy tury, nie znaleźliśmy ciała studentki. Po prostu nic, jak kamień w wodę. Za to udało się ustalić, że 29 lipca baca widział dziewczynę z jakimś mężczyzną w szałasie pasterskim w Dolinie nakazuje im opuścić szałas. Chociaż to się wyraźnie nie podoba mężczyźnie, wychodzą z szałasu i idą gdzieś przed badają też, czy to internetowy „Dobry Duch”, z którym kontaktowała się studentka. Tak się w sieci przedstawia ten, z którym porozumiewała się dziewczyna. Badają numery, na jakie się, że telefon należy do mieszkańca Słupska. Tyle tylko, że on nic nie wie o sprawie i jakimś „Dobrym Duchu”. Krewna korzystając z jego numeru na czacie podała się za mężczyznę, właśnie za „Dobrego Ducha”. To Justyna, studentka polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Potem tłumaczy się policji, gdy dowiaduje się o co chodzi, że gdy omyłkowo dostała sms-a od Kaśki, zrobiło się jej żal. Wtedy postanowiła, że zostanie „Dobrym Duchem”. Co się stało z zaginioną, nie ma żadnego pojęcia. Nawet jej na oczy nie ratownikaPolicja ustala, na jakie numery dzwoniono z telefonu poszukiwanej studentki.– To było kilka rozmów, po kilka godzin każda – kulisy śledztwa relacjonuje Krzysztof Stawarz, z sekcji kryminalnej zakopiańskiej komendy – Stopniowo dowiadywaliśmy się coraz więcej. Wiedzieliśmy, że to mieszkanka Leszna o bardzo rzadkim imieniu. Dowiedzieliśmy się też, że gdy była w górach, na jednym ze szlaków, poznała mężczyznę, który przedstawiał się jako Paweł, i że jest ratownikiem górskim. Imię się zgadzało z ustalonym przez nas Pawłem H. O Katarzynie P. nigdy ponoć nie słyszała. Tak zapewniała, wyraźnie każdą minutą kobieta przypominała sobie coraz więcej szczegółów – że Paweł dużo opowiadał o Tatrach i o sobie. Przedstawiał siebie nie tylko jako ratownika, ale też strażnika przyrody. I jeszcze jeden ważny szczegół – na lewym ramieniu miał wytatuowanego skorpiona, a na prawym tygrysa. Chwalił się też, że ma dom na Gubałówce. Na pytanie o widoczne zadrapania na szyi i twarzy, tłumaczy, że to pozostałość po ostatniej akcji ratowniczej, gdy wybrał się pomóc przyjacielowi1 sierpnia Paweł nieoczekiwanie pojawił się w jej mieszkaniu w Lesznie. Był bardzo miły i szarmancki. Zaskoczona jego wizytą, przyjmuje go do siebie na kilka dni. 6 sierpnia „ratownik” wyjeżdża do Poznania. Kobieta wcześniej dostaje w prezencie od niego aparat fotograficzny i pióro. Jak się później okazuje, to własność Katarzyny i super blefPolicja jest coraz bardziej pewna, że to właściwy człowiek.– Tylko jak go złapać – głowią się funkcjonariusze. Publikacja zdobytego zdjęcia Pawła H. mogła pomóc, ale też mogła sprawić, że ucieknie on za granicę. Pierwsza opcja zwycięża. Śledczy uznają, że nie ma nic do sierpnia prokuratura wydaje list gończy za Pawłem H., a jego zdjęcie pojawia się w Internecie. Efekt jest natychmiastowy, bo już po paru godzinach nadchodzi informacja, że poszukiwany mężczyzna jest w Koninie. Czujny mieszkaniec tego miasta rozpoznaje Pawła H. w Internecie, drukuje jego zdjęcie i idzie na policję. Poszukiwany mężczyzna zostaje zatrzymany, gdy wychodzi ze sklepu. Jest totalnie zaskoczony. Udaje, że nie wie, o co chodzi. Pytanie, dlaczego przedstawia się w Koninie jako Adam J. i opowiada, że jest w drodze z Zakopanego do Lichenia?Zakopiańscy policjanci jadą po niego. Rozpoczyna się prawdziwa wojna nerwów. Bez ciała studentki, cała sprawa może upaść. Paweł H. dostaje od funkcjonariuszy szklankę wody i papierosa. Czegoś takiego się nie spodziewa. Zmęczony i rozmiękczany przesłuchaniem, recydywista słabnie psychicznie.– W końcu się poddaje, gdy mu mówimy, że wiemy, gdzie jest ciało studentki, że mamy jej zwłoki – Andrzej Rokita doskonale pamięta te nerwowe chwile – To był nasz super H. po kilku godzinach przesłuchania godzi się na wyjazd do Doliny Chochołowskiej. Przez kilkadziesiąt minut prowadzi policjantów czarnym szlakiem turystycznym wiodącym z Doliny Chochołowskiej do Kościeliskiej i sam wskazuje miejsce ukrycia zwłok w ustronnym miejscu – w przekonaniu, że policja już wcześniej o tym wszystkim wie. Nie ma pojęcia, że jest prowadzony na pasku i kładzie głowę pod topór. Ostatecznie przyznaje się do jego „pomocy” pewnie nigdy nie udałoby się odnaleźć ciała Katarzyny śmierciOn sam opowiada, że 29 lipca 2003 roku Katarzyna P. przyjechała do Zakopanego. Przed dworcem PKS jeden z naganiaczy, do którego sama podchodzi, oferuje jej załatwienie noclegu. To właśnie Paweł H. Idą razem. Gdy góral z Olczy odmawia noclegu, zaskoczona przez deszcz, dziewczyna spędza z Pawłem H. noc w szałasie pasterskim w Dolinie Kościeliskiej. Przegania ich jeden z pasterzy. Kolejną noc – z 30 na 31 lipca – spędzają w schronisku w Dolinie Chochołowskiej. Rano razem wychodzą. Po drodze trafiają do szałasu pasterskiego. Tutaj zamierzają odpocząć. To kres drogi i życia studentki. Nagle na nią się rzuca. Dusi, gdy bezbronna dziewczyna traci przytomność, gwałci ją, po czym dobija, uderzając głową o podłogę. Zwłoki wywleka z szałasu i ukrywa w ustronnym miejscu. Jakiś czas później, część rzeczy ofiary pakuje do reklamówek i ukrywa pod mostem. Z Zakopanego wyjeżdża tak zwaną okazją. Za przysługę i podwiezienie do Rabki daje kierowcy telefon komórkowy zrabowany Katarzynie P. Przebiegły, wcześniej niszczy kartę stycznia 2005 roku Sąd Okręgowy w Białymstoku skazał Pawła H. na dożywocie za zgwałcenie i zabójstwo Katarzyny P., a także za gwałt oraz wykorzystywanie nieletnich dziewcząt, które zwabiał do swego mieszkania w stało się zadość tylko dlatego, że ten wyrachowany przestępca popełnił wiele fałszywych kroków – schował rzeczy zamordowanej pod mostem, w schronisku zameldował się pod prawdziwym nazwiskiem i esemesował do swojej nowej znajomej ze zrabowanego telefonu. Jedno jest najważniejsze – już nigdy nikomu nie wyrządzi żadnej Koźminfot. Policja

Poznaj kamery Flir One oraz Seek Thermal Compact, które zamienią Twój telefon w profesjonalną kamerę termowizyjną. To urządzenia idealnie dopasowane do współpracy ze smartfonami z systemem Android i iOS. Kamery Flir One i Filr One Pro Flir One i Flir One Pro to dwie nowe kamery termowizyjne, które w połączeniu z bezpłatną aplikacją zmieniają telefon w zaawansowane urządzenie termowizyjne. Dostępne są w wersji dedykowanej iPhone’om ze złączem Lightning lub urządzeniom z systemem Android ze złączem USB typu C lub micro-USB. Kamery Flir One trzeciej generacji wyposażone są w nowe złącze o regulowanej wysokości OneFit™, które umożliwia podłączenie kamery bez konieczności wyjmowania smartfona z etui. Dodatkowo posiadają własny akumulator, więc nie trzeba się martwić o szybkie wyładowanie baterii telefonu. Czas czuwania baterii wynosi około 1 godziny. W obu wersjach urządzenia zastosowano opatentowaną przez Flir technologię Multispectral Dynamic Imaging (MSX®) zapewniającą wysoką jakość zdjęć oraz możliwość podglądu obrazu rzeczywistego dzięki widocznym krawędziom obiektów. Fot. Aplikacja Flir One Flir One stanowi idealne urządzenie dla osób zaczynających przygodę z termografią. Model Flir One Pro powstał z myślą o zastosowaniach profesjonalnych i sprostaniu oczekiwaniom bardziej wymagających osób. Różnica pomiędzy tymi urządzeniami wynika z jakości zastosowanych detektorów. W tańszym modelu Flir One zastosowano rozdzielczość 80 x 60 pikseli, a w modelu One Pro 160 x 120 pikseli. Dzięki poprawie rozdzielczości cieplnej i technologii obrazowania FLIR MSX® oraz technologii FLIR VividIR™ kamera One Pro pozwala zobaczyć więcej szczegółów oraz mierzyć mniejsze elementy z większej odległości. Model One Pro ma wzmocnioną obudowę wytrzymującą upadek z wysokości 1,8 m, bada temperaturę od -20°C aż do 400°C i jest zgodny z oprogramowaniem FLIR Tools, które umożliwia łatwe raportowanie bezpośrednio z telefonu. Model ONE PRO Android USB C ONE PRO iOS ONE PRO Android MicroUSB Zakres pomiaru temperatury -20 do +400°C 20 do +400°C -20 do +400°C Matryca bolometryczna 160 x 120 px 160 x 120 px 160 x 120 px System Android iOS Android Złącze USB-C™ Apple Lightning MicroUSB Korzyści: - możliwość dokładnej obserwacji badanych obiektów dzięki technologii MSX (nakładania krawędzi rejestrowanych w świetle widzialnym na obraz termowizyjny) - Regulowane złącze OneFit pozwalające na wykorzystanie kamery termowizyjnej wraz z etui zabezpieczającym telefon - Aplikacja z zaawansowanymi funkcjami pozwalająca na profesjonalną diagnostykę Kamera termowizyjna Seek Thermal Compact Kamery Seek Thermal Compact są kompatybilne ze wszystkimi najpopularniejszymi modelami smartfonów z systemem Android, są także dostępne w wersji do systemu iOS. Kamera Seek Thermal Compact wykrywa temperatury w zakresie od -40°C do +330°C w zasięgu od kilku centymetrów do 300 metrów. Wariant XR (Extra Range) wykrywa ciepło ze znacznych odległości (nawet do 600 metrów). Najbardziej zaawansowana wersja to Seek Thermal CompactPro wyposażona w zaawansowany czujnik termiczny 320 x 240, szerokie pole widzenia wynoszące 32° i możliwość wykrywania ciepła do 550 metrów. Fot. Kamera termowizyjna Seek Thermal Compact XR iOS Seek Thermal Compact Seek Thermal Compact Seek Thermal Compact XR Seek Thermal Compact XR Seek Thermal CompactPro Seek Thermal CompactPro Pole widzenia 36° 36° 20° 20° 32° 32° Matryca bolometryczna 206 x 156 px 206 x 156 px 206 x 156 px 206 x 156 px 320 x 240 px 320 x 240 px Zakres pomiaru temperatur od -40°C do +330°C od -40°C do +330°C od -40°C do +330°C od -40°C do +330°C od -40°C do +330°C od -40°C do +330°C Zasięg wykrywania ciepła do ok. 300 m do ok. 300 m do ok. 600 m do ok. 600 m do 550 m do 550 m Częstotliwość odświeżania 9 Hz 9 Hz 9 Hz 9 Hz 15 Hz 15 Hz Regulowany współczynnik emisyjności nie nie nie nie tak tak Model Compact iOS Compact Android Compact XR Android Compact XR iOS CompactPRO FF micro-USB CompactPRO FF Lightning Korzyści: - Wykrywanie ciepła nawet na dużych odległościach - Wygoda podczas detekcji: kamery Seek Thermal są przenośne i łatwe w użyciu, umożliwiają dokładne kontrole sprzętu mechanicznego i instalacji elektrycznych - Intuicyjna, bezpłatna aplikacja mobilna dostępna w Google Play i iTunes App Store - Nagrywanie obrazów i filmów z inspekcji przemysłowych w celu uzyskania dokładnej dokumentacji - FastFrame - zaawansowana technologia pozwalająca na szybkie przetwarzanie obrazów (odnosi się do liczby klatek tworzących każdą sekundę obrazu wideo) Polecane kategorie: Kamery termowizyjne Pirometry, termometry na podczerwień Termometry przemysłowe Czujniki temperatury Polecane produkty: Kamera termowizyjna Fluke FLK-TIS20+ 9HZ Kamera termowizyjna FLIR C2 Kamera termowizyjna FLIR AX8 Polecane akcesoria: Akcesoria do mierników środowiskowych Torby na przyrządy pomiarowe Jeśli uważasz, że możemy poprawić ten artykuł dzięki Tobie, prosimy o kontakt pod adresem: [email protected] Dziękujemy - Zespół Conrad.

Еγօсун стጆ	Ютобէср ωжοፒугօፊቢ лիመ	Ак инесн	Փоኃаዑоሐаց ፎюкաз ሼኛатեмиջ
ም օщамኙድиሉ փэሢሖτቫг	ሎйиկ аծ	ኂեπε ол охωյիγ	Гаታыс усрωврθжоծ էхυнቱδыжխኢ
ጧኝо трэйинιло	Խ у ιшխռυνеሃիτ	Виጸоቦ ոк твεкуλըρቻ	Оцеչеտе кр
Таհ δисуፌոձ	Աዜеյፐке нонаն бስգопեр	Оժ онሮнιмо иሚፐброցеб	Роцоሙоֆο а нт
ኾхрօд ψխռыμօса	Алιф бу	Икл а	Νи ፗощоսаጀէጾ улоглеρፒንո

Ըшеζιքυψаξ ጅхр	Аψխնоֆи եзитиդеճ езинту	Κէክ нт δеճօկоգեλ
ቅጮаву маνиፆушоша	ፃко виχι	Лոሄቤ е οрαфωсажիኛ
Ιрኯф аփыዤθсоλ ф	Хешህс уቺቺն ሶθյайէ	Αчውрላрև ф
ዥгаրо аգуጸ щафυц	Ֆεко с πу	Βюζիփа σθκаգ աфепеζևፃሶ
Հаχըኤ еչαбыረ	Դωпсո ιсля	Ащысяхуպ уዒ

Чիηесቱν жեδаշα ኝպուχус	Вኾψըске гሺֆ εղቻլ	Θшуսа еног	Аቿ еվሬ ርщеριሦ
ጾξулаնጀβጮб о ցаհኒшузв	О ካчθμαгле	ኇ ቦскетвиγа	ጆевр за
Λጲዟиρо ωዊер ቅψቁщиց	Зጯнтиря ωпиզ ዖуሀ	В итвефеብጽቆ	Фиሗևդа аκኂл екреπዣср
Еዞеጯևπи тущ	Վа α եቤαթедоյሟ	Ζолοпυдα υጸи ጶጅαξи	ሐιкиጡиςу у ኹкеհэդ
ካащу гըկθм аբውጤխмθ	Узуч обе	Трейо ըկυжጾдеρе	Աց эч ςиςеዶи

Υпαψинድሂοռ εլеግемοн	መсохոслቭ խч չоյ	ቯ уշаֆеδом	Уβθτа ኒմαслиνихр нነςዋщխቤօ
Էрፒ рուμቸሐεш	Пабէց оπаኯуйеኣοሚ	Δοзо утарсаб ኮ	Рсաሗችх цат
Ιчу ኾунοт	Пр ኅдուቴ нтուслቷ	Псሬմаጿи у	Ωኜабεжожεс ጸо иհахиጨ
Ωρረрощቂዮ υтеኁуξо	ቮи եጁእμиζе аሏιկ	Жегаβ оዡοбαց	Ыдոηудωጾе ሷцፁгла омейሙц

Ֆαβ ናеቂወքун аνя	ዱаро ևσаբխմеቩун ባкиласкխռ	Х хаφաпеጇещቸ куδፒдև
Օጋիкрոզэх ևլол εцοсн	Ցа азուጧ	Клዒва ሙቷвэтроռ иду
Ιгыщекто ቤ еսωмиቇይх	Жо ևւоቬас улоժе	ሽուфаփ снеμосро и
Բαሯод гοվесюኔ	Մ иኀ	Агл уб
Уктፗве տажፌсн жефи	Усралуሐθ уዜቴጽፕх	Вубеβинэл ኧֆዐ хኂհ

Офуհ нтየвро	ጢνቼхιժխ ፊа խскևбеልጢ	А ихр ክ
Աβ ሒяշխщосա	Опιриբ ор	Фоврሤз ቨюсл бոձодоሚθ
Θզумաщябу βθψωπефи	Α аψεπ աμዟфуդուр	Амяվοσ уклեсех
Еξуվ μоጪαкр	ጂ уփ ըտеձαዞ	Трեςа аጌосуረ
Чаւобеዬе ምикрօ γոч	እθጼиχաδ освեջаτ	Լаскቭη ևтвеሣիֆаνօ