Download Skip this Video Loading SlideShow in 5 Seconds.. PRZEPISY, ZNAKI I SYGNAŁY DROGOWE OBOWIĄZUJĄCE PIESZYCH PowerPoint Presentation PRZEPISY, ZNAKI I SYGNAŁY DROGOWE OBOWIĄZUJĄCE PIESZYCH. Czy wiecie kogo nazywamy pieszym? Pieszym nazywamy każdą osobę, która znajduje się na drodze, a nie jest wewnątrz pojazdu. pieszy to również osoba prowadząca rower, pchająca lub ciągnąca wózek, a także osoba na wózku Inwalidzkim. Uploaded on Sep 23, 2014 Download PresentationPRZEPISY, ZNAKI I SYGNAŁY DROGOWE OBOWIĄZUJĄCE PIESZYCH - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - E N D - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Presentation Transcript PRZEPISY, ZNAKI I SYGNAŁY DROGOWE OBOWIĄZUJĄCE PIESZYCHCzy wiecie kogo nazywamy pieszym? Pieszymnazywamy każdą osobę, która znajduje się na drodze, a nie jest wewnątrz pojazdu. pieszy to również osoba prowadząca rower, pchająca lub ciągnąca wózek, a także osoba na wózku ma obowiązek poruszania się po chodniku. Jeśli droga nie posiada chodnika ani pobocza to wówczas można iść po po poboczu lub jezdni trzymaj się zawsze lewej zachodzi potrzeba przejścia przez jezdnię. Jednak nie możemy przez nią przechodzić gdzie nam się podoba,dlatego wymyślono PRZEJŚCIA DLA PIESZYCHZa nim jednak wejdziemy na przejście musimy upewnić się czy nie nadjeżdżają żadne pojazdy. Robimy to następująco!Nie zawsze jednak jest w pobliżuprzejście dla pieszych. Przechodząc przez jezdnię po za przejściemmusimy pamiętaćo kilku wkroczeniem na jezdnię upewnij się, czy nie nadjeżdża jakiś wolno Ci nigdy wchodzić na jezdniębezpośrednio przed nadjeżdżającympojazdem!Na drugą stronę jezdni przechodzimy po jak najkrótszym odcinku !Nie wychodź spoza zaparkowanych samochodów, autobusów czy innych przeszkód !Oto miejsca gdzie nie wolno przechodzić przez jezdnię: przez barierkiPrzedwzniesieniem Na zakręcieOto znaki drogowe, które dotyczą „Agatka” oznacza, że jest to najbezpieczniejsze przejście w okolicy. Kierowcy wiedzą, że na tym przejściu mogą spodziewać się dzieci. „Droga dla pieszych” „Miejsce przejścia dla pieszych” „Zakaz ruchu pieszych”ZNAK ZAKAZU ZNAK NAKAZU Przedstawiony znak to…. ZNAK OSTRZEGAWCZY ZNAK INFORMACYJNY ZADANIEĆWICZENIA PRZYGOTOWUJĄCE DO EGZAMINU NA KARTĘ ROWEROWĄWARUNKI TECHNICZNE ROWERU Podstawowe wyposażenie roweru • Przynajmniej jeden sprawny hamulec. • Dzwonek. • Światło przednie białe lub żółte selektywne z przodu. • Światło odblaskowe tylne. • Światło tylne światło tylne dzwonek białe światło przednie hamulce światło odblaskoweZASADY PORUSZANIA SIĘ ROWEREM PO DRODZE Kierujący Rowerzystą może być osoba, która ukończyła 10 rok życia oraz wykazała się odpowiednią wiedzą teoretyczną z przepisów ruchu drogowego i praktyczną umiejętnością kierowania rowerem. Aby bezpiecznie skręcić w lewo należy: • Upewnić się, czy manewr będzie bezpieczny. • Zasygnalizować zamiar skrętu w lewo. • Zbliżyć się do środka jezdni. • Jeszcze raz upewnić się co do bezpieczeństwa manewru. • Sygnalizując zamiar skrętu, skręcić. • Zająć miejsce przy prawej krawędzi sposób sygnalizowania skrętu w bezpiecznie skręcić w prawo, należy: • Upewnić się, czy manewr będzie bezpieczny. • Zasygnalizować zamiar skrętu w prawo. • Zbliżyć się do krawędzi jezdni. • sposób sygnalizowania skrętuw bezpiecznie wykonać manewr zawracania należy: • Upewnić się czy manewr będzie bezpieczny. • Zasygnalizować zamiar skrętu w lewo. • Upewnić się, czy można bezpiecznie zawrócić. • Zasygnalizować manewr zawracania. • Ustąpić pierwszeństwa pojazdom jadącym po pasie ruchu, na który zamierzasz wjechać. • Po zawróceniu zająć prawy pas ruchu. • Kontynuować jazdę przy prawej krawędzi • Jest to przejeżdżanie (przechodzenie) obok nie poruszającego się uczestnika ruchu lub przeszkody (stojący samochód, roboty drogowe itp..).Wymijanie • Jest to przejeżdżanie (przechodzenie) obok innego uczestnika ruchu poruszającego się w przeciwnym • Jest to przejeżdżanie (przechodzenie) obok innego uczestnika ruchu, poruszającego się w tym samym kierunku ( z mniejszą prędkością).WŁĄCZAJĄC SIĘ DO RUCHU, MUSISZ ZACHOWAĆ SZCZEGÓLNĄ OSTROŻNOŚĆ. UPEWNIJ SIĘ CZY JEZDNIA JEST WOLNA, A WYJEŻDŻAJĄC Z POBOCZA, OBEJRZYJ SIĘ DO TYŁU. Włączanie się do ruchuWyjazd z podwórka na drogę z lasu na drogę z drogi polnej na drogę DROGOWE Z ZAKRESU KARTY ROWEROWEJ Podział na grupy: • ostrzegawcze • nakazu • zakazu • informacyjneZnaki ostrzegawcze Uprzedzają o miejscach na drodze, w których występuje lub może występować niebezpieczeństwo, oraz zobowiązują uczestników ruchu do zachowania szczególnej nakazu Znaki te zobowiązują kierującego do ruchu w określonym kierunku (zgodnym ze strzałkami), nakazują pewne zachowania na drodze, a także zobowiązują pewnych uczestników ruchu drogowego do poruszania się po ściśle określonych zakazu – Znaki zakazu obowiązują na drodze, na której są umieszczone, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Zakaz wyrażony znakiem obowiązuje od miejsca jego ustawienia,chyba że przepisy szczególne stanowią informacyjne Dotyczą sposobu prowadzenia pojazdu, oznaczają obiekty znajdujące się przy drodze lub też informują o wjeździe do obszaru lub strefy, w których ruch regulowany jest drogowe z zakresu karty rowerowej „Niebezpieczny zakręt w prawo” - Znak ten ostrzega o niebezpiecznym zakręcie w kierunku wskazanym na znaku. „Dwa niebezpieczne zakręty”- Znak ten ostrzega o niebezpiecznych zakrętach,z których pierwszy jest w prawo. „Dwa niebezpieczne zakręty”- Znak ten ostrzega o niebezpiecznych zakrętach, z których pierwszy jest w lewo. ZNAKI OSTRZEGAWCZE, KTÓRE UPRZEDZAJĄ O SKRZYŻOWANIU DRÓG: „Skrzyżowanie dróg”- Drogi na tym skrzyżowaniu są równorzędne pod względem pierwszeństwa przejazdu. „Skrzyżowanie z drogą podporządkowaną występującą po obu stronach” „Skrzyżowanie z drogą podporządkowaną występującą po prawej stronie” „Wlot drogi jednokierunkowej z prawej strony”„Ustąp pierwszeństwa przejazdu” „Przejazd kolejowy bez zapór”- Znak ten ostrzega o przejeździe kolejowym wyposażonym w zapory lub półzapory. „Zwężenie jezdni prawostronne”- Znak ten ostrzega o zwężeniu jezdni po prawej stronie, które może powodować utrudnienia ruchu. „ Nierówna droga”- Znak ten ostrzega o występowaniu na drodze poprzecznego ścieku, garbu lub innej nierówności utrudniającej ruch.„Przejście dla pieszych”- Znak ten ostrzega o przejściu dla pieszych, które może nie być zawczasu widoczne dla kierujących pojazdami. „Dzieci”- Znak ten ostrzega o miejscu na drodze szczególnie uczęszczanym przez dzieci lub o bliskości takiego miejsca. „Rowerzyści”- Znak ten ostrzega o miejscu, w którym rowerzyści wjeżdżają z drogi dla rowerów na jezdnię lub przez nią przejeżdżają. „Sygnały świetlne”- Znak ten ostrzega o miejscu, w którym ruch jest kierowany za pomocą sygnalizacji świetlnej.„Zakaz ruchu w obu kierunkach” „Zakaz wjazdu” - Oznacza zakaz wjazdu od strony jego usytuowania. „Zakaz wjazdu rowerów”- Znak ten oznacza zakaz ruchu na jezdni i poboczu rowerów. „Stop”- Znak ten oznacza zakaz wjazdu na skrzyżowanie bez zatrzymania się przed drogą z pierwszeństwem oraz ustąpienie pierwszeństwa uczestnikom ruchu poruszającym się tą drogą.„Zakaz skrętu w lewo”- Zabrania skręcania w lewo i zawracania. „Zakaz zawracania” – Zabrania zawracania od miejsca jego usytuowania do najbliższego skrzyżowania włącznie. „Pierwszeństwo dla nadjeżdżających z przeciwka”- Zabrania wjazdu na zwężony odcinek drogi, gdy nadjeżdżają pojazdy z przeciwka. „Zakaz ruchu pieszych”- Oznacza, że droga jest zamknięta dla ruchu pieszych.„Zakaz postoju (ponad jedną minutę)” „Zakaz zatrzymywania się’ „Koniec zakazów” „Ograniczenie prędkości”Znaki nakazu „Nakaz jazdy w prawo” (skręcanie przed znakiem). „Nakaz jazdy w prawo” (skręcanie za znakiem). „Nakaz jazdy prosto przez skrzyżowanie”. „Nakaz jazdy prosto lub w prawo”.„Nakaz jazdy w prawo lub w lewo”(skręcanie za znakiem). „Nakaz jazdy z prawej strony znaku” – oznacza też początek jezdni jednokierunkowej. „Nakaz jazdy z lewej lub prawej strony znaku”. „Ruch okrężny” dookoła wysepki lub placu na skrzyżowaniu”.„Droga z pierwszeństwem” - Znak ten oznacza początek lub kontynuację drogi z pierwszeństwem. „Droga dla rowerów”- Znak ten oznacza drogę przeznaczoną dla kierujących rowerami jednośladowymi, którzy są obowiązani do korzystania z tej drogi. „Droga jednokierunkowa” - Znak ten oznacza początek lub kontynuację drogi (jezdni), na której ruch odbywa się w jednym kierunku. „ Pierwszeństwo na zwężonym odcinku drogi” Znak ten oznacza, że kierujący przejeżdżają przed kierującymi zbliżającymi się z kierunku przeciwnego.„Przejście dla pieszych: Znak ten oznaczamiejsce przeznaczone do przechodzenia pieszych w poprzekdrogi. „Droga bez przejazdu”. „Miejsce przejazdu dla rowerów”. „Obszar zabudowany”.SPRAWDZIAN NA KARTĘ ROWEROWĄ KLASA IVSPRAWDZIAN SKŁADA SIĘ Z 10 PYTAŃ, NA KTÓRE TRZEBA ODPOWIEDZIEĆ WYBIERAJĄC SPOŚRÓD TRZECH ODPOWIEDZI JEDNĄ 1 Wyjeżdżając z posesji na drogę, kierujący rowerem powinien: Ustąpić pierwszeństwa pojazdom nadjeżdżającym tylko z lewej strony. Ustąpić pierwszeństwa pojazdom nadjeżdżającym tylko z prawej strony. Ustąpić pierwszeństwa pojazdom nadjeżdżającym z lewej i prawej strony.

RUCH ROGOWY Rozdział 1 - Ruch pieszych Art. 11. 1. Pieszy jest obowiązany korzystać z chodnika lub drogi dla pieszych, a w razie ich braku – z pobocza. Jeżeli nie ma pobocza lub czasowo nie można z niego korzystać, pieszy może korzystać z jezdni, pod warunkiem zajmowania miejsca jak najbliżej jej krawędzi i ustępowania miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi. 2. Pieszy idący po poboczu lub jezdni jest obowiązany iść lewą stroną drogi. 3. Piesi idący jezdnią są obowiązani iść jeden za drugim. Na drodze o małym ruchu, w warunkach dobrej widoczności, dwóch pieszych może iść obok siebie. 4. Korzystanie przez pieszego z drogi dla rowerów jest dozwolone tylko w razie braku chodnika lub pobocza albo niemożności korzystania z nich. Pieszy, z wyjątkiem osoby niepełnosprawnej, korzystając z tej drogi, jest obowiązany ustąpić miejsca rowerowi. 4a. Pieszy poruszający się po drodze po zmierzchu poza obszarem zabudowanym jest obowiązany używać elementów odblaskowych w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu, chyba że porusza się po drodze przeznaczonej wyłącznie dla pieszych lub po chodniku. 5. Przepisów ust. 1–4a nie stosuje się w strefie zamieszkania. W strefie tej pieszy korzysta z całej szerokości drogi i ma pierwszeństwo przed pojazdem. Art. 12. 1. Kolumna pieszych, z wyjątkiem pieszych w wieku do 10 lat, może się poruszać tylko prawą stroną jezdni. 2. Do kolumny pieszych w wieku do 10 lat stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 1 i 2. 3. Liczba pieszych idących jezdnią w kolumnie obok siebie nie może przekraczać 4, a w kolumnie wojskowej – 6, pod warunkiem że kolumna nie zajmuje więcej niż połowy szerokości jezdni. 4. Piesi w wieku do 10 lat mogą iść w kolumnie tylko dwójkami pod nadzorem co najmniej jednej osoby pełnoletniej. 5. Długość kolumny pieszych nie może przekraczać 50 m. Odległość między kolumnami nie może być mniejsza niż 100 m. 6. Jeżeli przemarsz kolumny pieszych odbywa się w warunkach niedostatecznej widoczności: pierwszy i ostatni z idących z lewej strony są obowiązani nieść latarki: pierwszy – ze światłem białym, skierowanym do przodu, ostatni – ze światłem czerwonym, skierowanym do tyłu; w kolumnie o długości przekraczającej 20 m idący po lewej stronie z przodu i z tyłu są obowiązani używać elementów odblaskowych odpowiadających właściwym warunkom technicznym, a ponadto idący po lewej stronie są obowiązani nieść dodatkowe latarki ze światłem białym, rozmieszczone w taki sposób, aby odległość między nimi nie przekraczała 10 m; światło latarek powinno być widoczne z odległości co najmniej 150 m. 7. Zabrania się: ruchu po jezdni kolumny pieszych w czasie mgły; zakaz ten nie dotyczy kolumny wojskowej lub policyjnej; ruchu po jezdni kolumny pieszych w wieku do 10 lat w warunkach niedostatecznej widoczności; prowadzenia po jezdni kolumny pieszych przez osobę w wieku poniżej 18 lat. Art. 13. 1. Pieszy, przechodząc przez jezdnię lub torowisko, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, korzystać z przejścia dla pieszych. Pieszy znajdujący się na tym przejściu ma pierwszeństwo przed pojazdem. 2. Przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych jest dozwolone, gdy odległość od przejścia przekracza 100 m. Jeżeli jednak skrzyżowanie znajduje się w odległości mniejszej niż 100 m od wyznaczonego przejścia, przechodzenie jest dozwolone również na tym skrzyżowaniu. 3. Przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych, o którym mowa w ust. 2, jest dozwolone tylko pod warunkiem, że nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub utrudnienia ruchu pojazdów. Pieszy jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pojazdom i do przeciwległej krawędzi jezdni iść drogą najkrótszą, prostopadle do osi jezdni. 4. Jeżeli na drodze znajduje się przejście nadziemne lub podziemne dla pieszych, pieszy jest obowiązany korzystać z niego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 5. Na obszarze zabudowanym, na drodze dwujezdniowej lub po której kursują tramwaje po torowisku wyodrębnionym z jezdni, pieszy przechodząc przez jezdnię lub torowisko jest obowiązany korzystać tylko z przejścia dla pieszych. 6. Przechodzenie przez torowisko wyodrębnione z jezdni jest dozwolone tylko w miejscu do tego przeznaczonym. 7. Jeżeli wysepka dla pasażerów na przystanku komunikacji publicznej łączy się z przejściem dla pieszych, przechodzenie do i z przystanku jest dozwolone tylko po tym przejściu. 8. Jeżeli przejście dla pieszych wyznaczone jest na drodze dwujezdniowej, przejście na każdej jezdni uważa się za przejście odrębne. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przejścia dla pieszych w miejscu, w którym ruch pojazdów jest rozdzielony wysepką lub za pomocą innych urządzeń na jezdni. Art. 14. Zabrania się: wchodzenia na jezdnię: bezpośrednio przed jadący pojazd, w tym również na przejściu dla pieszych, spoza pojazdu lub innej przeszkody ograniczającej widoczność drogi; przechodzenia przez jezdnię w miejscu o ograniczonej widoczności drogi; zwalniania kroku lub zatrzymywania się bez uzasadnionej potrzeby podczas przechodzenia przez jezdnię lub torowisko; przebiegania przez jezdnię; chodzenia po torowisku; wchodzenia na torowisko, gdy zapory lub półzapory są opuszczone lub opuszczanie ich rozpoczęto; przechodzenia przez jezdnię w miejscu, w którym urządzenie zabezpieczające lub przeszkoda oddzielają drogę dla pieszych albo chodnik od jezdni, bez względu na to, po której stronie jezdni one się znajdują. Art. 15. Przepisów art. 11–14 nie stosuje się w razie zamknięcia ruchu pojazdów na drodze. Nie zadano jeszcze żadnego pytania. Bądź pierwszy!Zadaj pytanie:

Linki sponsorowane § 95. 1. Sygnały świetlne nadawane przez sygnalizator S-1 oznaczają: sygnał zielony — zezwolenie na wjazd za sygnalizator, sygnał żółty — zakaz wjazdu za sygnalizator, chyba że w chwili zapalenia tego sygnału pojazd znajduje się tak blisko sygnalizatora, że nie może być zatrzymany przed nim bez gwałtownego hamowania; sygnał ten oznacza jednocześnie, że za chwilę zapali się sygnał czerwony, sygnał czerwony — zakaz wjazdu za sygnalizator, sygnały czerwony i żółty, nadawane jednocześnie — zakaz wjazdu za sygnalizator; sygnały te oznaczają także, że za chwilę zapali się sygnał zielony. 2. Sygnał zielony nie zezwala na wjazd za sygnalizator, jeżeli: ruch pojazdu utrudniłby opuszczenie jezdni pieszym lub rowerzystom, ze względu na warunki ruchu na skrzyżowaniu lub za nim opuszczenie skrzyżowania nie byłoby możliwe przed zakoƒczeniem nadawania sygnału zielonego. 3. Sygnalizator używany poza skrzyżowaniem do kierowania ruchem na zwężonym odcinku drogi może nadawać sygnały o dwóch barwach — zielonej i czerwonej. 4. Kierujący pojazdem szynowym skręcający na skrzyżowaniu o ruchu kierowanym sygnałami świetlnymi może je opuścić, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 2—4, pod warunkiem ustąpienia pierwszeƒstwa uczestnikom ruchu poruszającym się na wprost. Przepisu nie stosuje się na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym oznaczonym znakami C-12. § 96. 1. Nadawany przez sygnalizator S-2 sygnał czerwony wraz z sygnałem w kształcie zielonej strzałki oznacza, że dozwolone jest skręcanie w kierunku wskazanym strzałką w najbliższą jezdnię na skrzyżowaniu, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Sygnał w kształcie zielonej strzałki, nadawany przez sygnalizator S-2, zezwalający na skręcanie w lewo, zezwala również na zawracanie z lewego skrajnego pasa ruchu, chyba że jest to zabronione znakiem B-23. 3. Skręcanie lub zawracanie, o których mowa w ust. 1 i 2, jest dozwolone pod warunkiem, że kierujący zatrzyma się przed sygnalizatorem i nie spowoduje utrudnienia ruchu innym jego uczestnikom. § 97. 1. Sygnały świetlne nadawane przez sygnalizator kierunkowy S-3 dotyczą kierujących jadących w kierunkach wskazanych strzałką (strzałkami). 2. Przepisy § 95 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do sygnałów nadawanych przez sygnalizator kierunkowy S-3. 3. Sygnał zielony nadawany przez sygnalizator kierunkowy S-3 oznacza, że podczas jazdy we wskazanym kierunku nie występuje kolizja z innymi uczestnikami ruchu. 4. Sygnalizatory kierunkowe S-3 nadające sygnały przeznaczone tylko dla pojazdów skręcających w lewo mogą nie być umieszczone po prawej stronie drogi. § 98. 1. Sygnały świetlne nadawane przez sygnalizator S-4 oznaczają: sygnał zielony — zezwolenie na wjazd na pas ruchu, nad którym sygnalizator jest umieszczony, sygnał czerwony — zakaz wjazdu na pas ruchu, nad którym sygnalizator jest umieszczony. 2. Sygnały świetlne dla pieszych nadawane przez sygnalizator S-5 oznaczają: sygnał zielony — zezwolenie na wejście na przejście dla pieszych, przy czym sygnał zielony migający oznacza, że za chwilę zapali się sygnał czerwony i pieszy jest obowiązany jak najszybciej opuścić przejście, sygnał czerwony — zakaz wejścia na przejście. 3. Sygnały świetlne dla rowerzystów nadawane przez sygnalizator S-6 oznaczają: sygnał zielony — zezwolenie na wjazd na przejazd dla rowerzystów, przy czym sygnał zielony migający oznacza, że za chwilę zapali się sygnał czerwony i rowerzysta jest obowiązany jak najszybciej opuścić przejazd, sygnał czerwony — zakaz wjazdu na przejazd. 4. Sygnał świetlny stały lub migający, nadawany przez sygnalizator S-7, oznacza nakaz opuszczenia pasa ruchu, nad którym sygnalizator jest umieszczony, i wjazdu na część jezdni znajdującą się po stronie wskazanej strzałką. 5. Sygnał czerwony migający lub dwa na przemian migające sygnały czerwone oznaczają zakaz wjazdu za sygnalizator lub inne urządzenie nadające te sygnały. 6. Migający lub stały sygnał żółty umieszczony na przeszkodzie albo migający sygnał żółty nadawany przez sygnalizator ostrzegają o występującym niebezpieczeƒstwie lub utrudnieniu ruchu oraz nakazują zachowanie szczególnej ostrożności. § 99. 1. Zatrzymanie pojazdu wynikające z nadawanego sygnału powinno nastąpić przed linią zatrzymania, a w razie jej braku — przed sygnalizatorem. 2. Jeżeli sygnalizator jest umieszczony nad jezdnią, to zatrzymanie pojazdu wynikające z nadawanego sygnału powinno nastąpić przed linią zatrzymania, a w razie jej braku — przed jezdnią, nad którą sygnalizator został umieszczony. § 100. Sygnały świetlne, o których mowa w § 95—97 i § 98 ust. 1, 4 i 5, dotyczą także kolumn pieszych, jeśdśców i poganiaczy. § 101. Sygnał świetlny w postaci białych cyfr na tablicy lub sygnalizatorze oznacza wjazd na odcinek jezdni, na którym zaleca się jazdę z prędkością wyrażoną w kilometrach na godzinę. Pytania prawne: strona 1Brak komentarzy!

Znaki drogowe mają za zadanie sprawić aby nasze podróżowanie i innych osób stało się bezpieczne. Między innymi wyróżniamy znaki: ostrzegawcze, nakazu, zakazu, poziome, itp. 250 W tym okresie kamienie milowe odmierzały już w Imperium Rzymskim drogę Via Appia (1), łączącą dwa duże miasta - Rzym i Kapuę. Na kamiennych słupach określano odległość do Forum Romanum, głównego placu w Wiecznym Mieście, ale podawano również inne istotne informacje dla podróżnych oraz imię fundatora drogi, a nawet daty kolejnych jej remontów. Najstarszy kamień milowy zachowany przy starożytnej Via Appia pochodzi z czasów pierwszej wojny punickiej. Nie ma jednak pewności, że był to pierwszy znak drogowy Europy, bo mniej praktyczni Grecy również stawiali słupy przy drogach, najchętniej przy rozstajach. Miały one formę prostopadłościennej bryły zwieńczonej popiersiem któregoś z bogów. Początkowo tylko Hermesa, stąd nazwa greckich słupów - herma. 1. Starożytny kamień milowy przy Via Appia 123 Zgodnie z rzymskim prawem o planowaniu i budowie dróg oraz z późniejszym aktem cesarza Kommodusa kamienie milowe musiały być rozstawione dokładnie co "tysiąc kroków" (1476 m) na każdej z rzymskich dróg, które łączyły Imperium z resztą świata. Dodatkowo stosowano specjalny rodzaj oznakowania dla posłańców - co 5 mil rzymskich umieszczano tzw. kamień kurierski (lapides tabulari), ułatwiający orientację podczas szybkiego pokonywania odległości. Kamienie milowe miały ściśle określoną formę: okrągłej kolumny o wysokości 1,5 m i wadze ponad 2 ton, umieszczonej na solidnej prostokątnej podstawie. Konstrukcja była stabilna i masywna. W przeciwieństwie do znaków umieszczanych na ówczesnych mapach, jak np. drzewa, domy czy wzniesienia, kamienie milowe odznaczały się dużą trwałością. IV Wzniesienie Miliona w Konstantynopolu (2). Ta kamienna konstrukcja służyła jako punkt, od którego mierzono odległości wszystkich dróg prowadzących do miast Bizancjum. Znajdowała się między Wielkim Pałacem, przy początku głównej drogi w mieście - Mese. Choć była wzorowana na Milliarium Aureum w starożytnym Rzymie, to przerastała oryginał rozmachem. Bizantyjski kamień milowy przetrwał bez większych uszkodzeń aż do końca XV wieku. Jego fragmenty odkryto ponownie pod koniec lat 60. XX wieku. 2. Rekonstrukcja Miliona z Konstantynopola 1151 W Koninie zostaje wzniesiony słup drogowy, wzorowany na romańskich (3). Wyznaczał on połowę drogi pomiędzy Kaliszem a Kruszwicą, na dawnym Szlaku Bursztynowym. Nasz rodzimy, polski kamień milowy mierzył aż 2,5 m wysokości, a wykonano go z piaskowca na polecenie komesa Piotra Dunina. 3. Słup drogowy w Koninie XII-XVI w. Zgodnie z rozkazem, który wydał Szer Szah Suri, wybudowano w północnych Indiach wyjątkowe znaczniki odległości wzdłuż królewskich szlaków - tzw. Kos Minar (4). Były to murowane z cegieł 9-metrowe wieże, lokalizowane co "kos" (ta starożytna indyjska jednostka odległości odpowiada ok. 3 km). 4. Jedna z wież Kos Minar w Indiach Kolejni władcy rozbudowywali ten system, ułatwiający podróżowanie po imperium. W szczytowym momencie Kos Minar wytyczały drogi o długości 3 tys. km. Jedna z zachowanych wież znajduje się w Delhi, na terenie tamtejszego ogrodu zoologicznego. 1300 Na terenie obecnych Włoch po raz pierwszy oznakowano drogi za pomocą białej linii namalowanej na środku traktu. W ten sposób wydzielono odrębne pasy dla pieszych oraz dla osób poruszających się konno lub na wozach. Chodziło o zapewnienie porządku i bezpieczeństwa dla ponad 200-tysięcznego tłumu, który zmierzał do Rzymu na ustanowione przez papieża Bonifacego VIII obchody Roku Jubileuszowego. średniowiecze, renesans Do XVII w. znakowanie europejskich dróg przebiegało spontanicznie i wynikało z inicjatywy lokalnych władz lub mieszkańców. Wytyczano co prawda drogi królewskie, ważne szlaki handlowe lub o znaczeniu militarnym, ale nie przypominały one utwardzanych wielowarstwowych dróg rzymskich. Nikt też nie wydawał zarządzeń o ich oznakowaniu. Za drogowskazy czy oznaczenia granic służyły przydrożne kamienie, usypywane specjalnie kopce albo drzewa, na których czasem znajdował się wyryty znak. połowa XVII w. Ważniejsze ówczesne ośrodki handlowe Europy, np. Ryga, zaczynają stosować własne, specjalne oznaczenia dla podróżujących kupców. Były to wkopane w ziemię drewniane słupy w kolorze czerwonym. Widniał na nich herb miasta oraz informacja o pozostałej do przebycia odległości (w milach, np. 3 i ¾ mili). 1686 Portugalski król Piotr II ogłosił pierwszą w Europie ustawę o regulacji ruchu drogowego. Akt ten nakazywał umieszczenie znaków określających pierwszeństwo na najwęższych ulicach Lizbony. Jeden z zachowanych znaków tego rodzaju nadal istnieje przy ulicy Salvador, w lizbońskiej dzielnicy Alfama (5). 5. Ostrzegawczy znak drogowy z XVII wieku w Lizbonie 1698 W Anglii wprowadzony zostaje prawny nakaz ustawiania drogowskazów przy rozstajach i skrzyżowaniach. Obowiązek ten nałożono na parafie kościelne, a jednym z nowych pomysłów był znak z namalowaną ręką - rodzaj kierunkowskazu pokazującego właściwy kierunek dotarcia do miejscowości. 1722 Zgodnie z zarządzenia króla Augusta II Mocnego, w Prusach Wschodnich rozpoczęto ustawianie kamieni milowych, dla których punktem zerowym był Królewiec. Odmierzały odległość w milach pruskich (1 mila pruska = 7532 m), a najczęściej wykonywano je z piaskowca. 1790 W Szwajcarii, w okolicy Lozanny, rozmieszczono z inicjatywy lokalnej pierwsze ostrzegawcze znaki drogowe. Informowały one woźniców o stromych wzniesieniach. 1865 Angielski parlament zdecydował o wprowadzeniu dość osobliwego znaku drogowego - czerwonej flagi. Zgodnie z ustawą o czerwonej fladze (Red Flag Act), przed każdym pojazdem wieloosobowym miał odtąd biec człowiek z czerwoną flagą, co miało ostrzec innych użytkowników drogi o zbliżającym się zagrożeniu. Nocą biegacz dodatkowo musiał trzymać latarnię. Przepis ten przestał być egzekwowany, gdy pojawiły się auta i zaczęły osiągać większe prędkości. 1868 Obok gmachu londyńskiego parlamentu, na skrzyżowaniu ulic Bridge Street i New Palace Yard, zamontowano sygnalizację świetlną (6) dla pieszych. Działała wg pomysłu inżyniera kolejnictwa Knighta - obracana ręcznie lampa gazowa z szybkami pokazywała odpowiednio światło zielone lub czerwone. 6. Rycina przedstawiająca pierwszą instalację sygnalizacji świetlnej w Londynie Zaledwie jednak rok po uruchomieniu sygnalizacji doszło do wybuchu i poparzenia policjanta, obsługującego sygnalizator, co zakończyło jej funkcjonowanie. 1880 W Anglii pojawiają się pierwsze znaki dla rowerzystów. Co ciekawe, zostały wprowadzone na żądanie klubów i towarzystw cyklistów, by zapewnić bezpieczeństwo na drogach… amatorom jednośladów. Jeden ze znaków przedstawiał czaszkę i skrzyżowane piszczele, a ostrzegał przed stromym wzniesieniem. 1908-1918 Z inicjatywy francuskiego ministra robót publicznych, Louisa Barthou, zwołano w Paryżu I Światowy Kongres Drogowy. Zwiększający się ruch samochodowy i rowerowy spowodował, że potrzebne stało się znormalizowanie prawa oraz standaryzacja znaków drogowych. 11 października 1908 r. w Paryżu zatwierdzono pierwszą międzynarodową konwencję o ruchu samochodowym. Wśród przyjętych ustaleń znalazły się pierwsze znormalizowane znaki drogowe. Konwencja - oprócz stosowania kamieni milowych i drogowskazów - wzywała do wprowadzenia w całym państwie jednolitego oznakowania przeszkód oraz miejsc niebezpiecznych. Wprowadzono w tym celu cztery znaki ostrzegające: przeszkoda na drodze, łuk, przejazd przez tory kolejowe, niebezpieczne skrzyżowanie dróg. Znaki miały kształt okrągłej tablicy z białą grafiką na niebieskim tle. W kongresie wzięli udział przedstawiciele 33 państw. Znaki drogowe zgodne z konwencją paryską pojawiły się na drogach od 1918 r. 7. Afisz informujący o I Światowym Kongresie Drogowym w Paryżu w 1908 r. 1914 W Cleveland, w amerykańskim stanie Ohio, po raz pierwszy użyto elektrycznej sygnalizacji świetlnej. Sygnalizator pokazywał znaki tylko w dwóch kolorach - czerwonym (stop) lub zielonym (jedź). 1915 W stanie Michigan ustawiono pierwszy znak "stop". Obowiązujący do dziś ośmiokątny kształt wybrało Amerykańskie Stowarzyszenie Urzędników Dróg Stanowych w 1922 r. Specjalny i różniący się od innych znaków kształt miał ułatwiać rozpoznanie znaku nocą oraz kierowcom jadącym z naprzeciwka. W Polsce znak "stop" wprowadzono oficjalnie dopiero w 1956 r. 1918 W Wielkiej Brytanii wprowadzono białe linie malowane na powierzchni ulic. W tym czasie popularna już była praktyka oznaczania na skrzyżowaniach miejsc, w których kierowca powinien zatrzymać pojazd. W 1926 r. uchwalono przepisy regulujące stosowanie tego typu oznaczeń, a w latach 40. białe linie zaczęły być używane do oddzielania pasów ruchu. Żółte linie wprowadzono dopiero w latach 50., aby oznakować miejsca z zakazem parkowania i postoju. Białe i żółte linie są do dziś najczęściej stosowanymi znakami drogowymi na świecie. 1920-1922 W Detroit po raz pierwszy ruchem pojazdów zaczęła kierować elektroniczna trójkolorowa sygnalizacja świetlna (8), z układem automatycznego sterowania. Pomarańczowe światło miało ułatwić skoordynowanie sygnalizacji na kilku skrzyżowaniach. Już w 1926 r. elektroniczny sygnalizator zamontowano w Warszawie, na skrzyżowaniu Alei Jerozolimskich i ulicy Marszałkowskiej. Od 1933 r. mieszkańcy miast amerykańskich i europejskich mieli do dyspozycji sygnalizatory świetlne wzbudzane za pomocą przycisku przez pieszych. 8. Pierwsze na świecie trójkolorowe światła uliczne w Detroit 1924 Polski rząd wprowadza rozporządzenie nakazujące lokalizowanie znaków po prawej stronie drogi. Dokument określał też, że informacje o wielu możliwych kierunkach jazdy powinny być umieszczone na słupie o wielu ramionach, z których każdy zawierać ma tablicę z nazwą miasta, do którego wiedzie wskazana droga. 1926 Podczas kolejnego Światowego Kongresu Drogowego w Paryżu Polsce przyznano jako międzynarodowy znak rozpoznawczy symbol PL. Zmieniono również kształt znaków ostrzegawczych z okrągłych tarcz na trójkątne oraz dodano dwa nowe znaki: ostrzegający o innych niebezpieczeństwach oraz "droga z pierwszeństwem". lata 30. Na drogach pojawiają się farby świecące i folie odblaskowe, używane do tablic znaków drogowych. Rozwiązanie to jest stosowane nadal i pozwala oświetlić znak poprzez efekt odbicia światła padającego z reflektorów samochodowych. Do folii oraz do farb świecących dodawane są szklane mikrokulki, które odbijają światło, co poprawia widoczność oznakowania drogi podczas jazdy nocą. Pierwszy znak drogowy z wykorzystaniem tej technologii stanął w Minneapolis, w 1939 r. 1953 W stanie Nevada po raz pierwszy wprowadzone zostają znaki drogowe z jeleniem - ostrzegające kierowców przed dzikimi zwierzętami (9). Co ciekawe, dopiero w latach 90. XX wieku znak ten upowszechnił się na świecie. Odpowiednio do potrzeb rysunek jelenia jest zastępowany symbolem kaczki, żółwia, aligatora lub kangura (w Australii). 9. Znaki ostrzegające przed zwierzętami w różnych krajach świata 1968 Dzięki staraniom ONZ powstała tzw. konwencja wiedeńska o znakach drogowych, sygnałach świetlnych i przepisach drogowych. Traktat ratyfikowało 78 państw. Dzięki temu dokumentowi zaczął obowiązywać obecny system znaków drogowych (10), ostatnio zaktualizowany w 2003 r. 10. Współczesne znaki drogowe 1992 Amerykańska firma 3M opracowuje innowacyjną folię odblaskową, w której zamiast mikrokulek użyto mikropryzmatów, przypominających diamenty. Dzięki ułożeniu ok. 5 tys. mikropryzmatów na każdym cm2 folia charakteryzuje się wyjątkowo szerokokątną optyką, a jej współczynnik odblaskowości jest ponad trzykrotnie wyższy niż dla folii z kulkami. 2014 W Holandii po raz pierwszy namalowano pasy drogowe farbą zawierającą proszek "fotoluminizujący”, który ładuje się w ciągu dnia, a po zmroku powoli uwalnia zielone światło, eliminując potrzebę stosowania lamp ulicznych do oświetlenia drogi. Technologia „świecących linii” została zastosowana pilotażowo na drodze N329 w Oss, ok. 100 km od Amsterdamu. Ten ekologiczny i obiecujący projekt wymaga jeszcze dopracowania, np. poprawienia odporności na wodę. 2016 John F. Hart Jr. patentuje "inteligentny system kontroli ruchu drogowego". Korzysta on z detektorów, sensorów, pętli indukcyjnych, a dzięki zebranym w ten sposób informacjom ocenia natężenie ruchu. Odpowiednio do potrzeb kieruje sygnalizacją świetlną, przedłużając czas działania "zielonego" światła tam, gdzie ruch jest większy. System pozwala np. zmienić światła specjalnie dla karetki jadącej na sygnale lub dla autobusów komunikacji miejskiej. Rumuńskie i amerykańskie zespoły badawcze uważają, że dzięki wprowadzeniu inteligentnych sygnalizacji świetlnych czas spędzony przez kierowców oczekujących na zmianę świateł może zostać skrócony o ponad 28%, a emisje CO2 powinny ulec redukcji nawet o 6,5%. W Wielkiej Brytanii i innych krajach UE system ten jest już wykorzystywany do wymuszania jazdy z przepisową prędkością - czujniki wychwytują pojazdy poruszające się zbyt szybko i zmieniają kierowcom światła na czerwone. 2016 Amerykańska filia Audi nawiązuje współpracę z kilkoma metropoliami USA, aby wspólnie tworzyć infrastrukturę niezbędną do wdrożenia systemu car-to-X. Dzięki informacjom o zmieniających się światłach oraz o znakach drogowych, publikowanym na wyświetlaczu danych na szybie head-up display, usługa car-to-X - czyli auta współpracującego z sygnalizacją świetlną i oznakowaniem drogi - pozwala kierowcy utrzymać płynną jazdę. Prowadzący pojazd może zdjąć nogę z gazu albo odwrotnie, by skorzystać np. z zielonej fali. Pierwszym miastem z systemem car-to-X jest Las Vegas, a w funkcję wyposażono wszystkie modele Audi A4 i Q7 sprzedawane na rynku amerykańskim od czerwca 2016. Klasyfikacja znaków drogowych Znaki drogowe pionowe Najczęściej spotykany w Polsce rozmiar znaków drogowych pionowych, zdefiniowany w rozporządzeniu w sprawie znaków i sygnałów drogowych jako "średni", to w przypadku tablic okrągłych (zakazy i nakazy) tablica o średnicy 80 cm, w przypadku trójkątnych (ostrzegawczych) - bok trójkąta o długości 90 cm, kwadratowych lub prostokątnych (informacyjnych) - bok kwadratu lub krótszy bok prostokąta o długości 60 cm. Podstawowy podział znaków drogowych pionowych Znaki tego rodzaju dzielą się na: ostrzegawcze - trójkątne w czerwonym obramowaniu, z czarnym (w niektórych znakach - kolorowym) symbolem na żółtym tle (w większości krajów tło tych znaków jest białe); zakazu - okrągłe w czerwonym obramowaniu, z czarnym (w niektórych znakach - kolorowym) symbolem na białym tle (w niektórych krajach tło tych znaków jest żółte); nakazu - okrągłe, niebieskie, z białym symbolem na niebieskim tle; informacyjne - prostokątne, niebieskie (ewentualnie z białym polem na tle niebieskim), z białym lub czarnym symbolem na niebieskim lub białym tle; kierunku i miejscowości, zwane popularnie drogowskazami - o różnym kształcie i kolorze zależnym od sytuacji; opisy znaków - małe, prostokątne, białe lub żółte tabliczki z czarnym napisem albo symbolem, umieszczone pod znakiem. Reguły i wyjątki Trójkąty znaków ostrzegawczych skierowane są wierzchołkiem ku górze, z wyjątkiem znaku "ustąp pierwszeństwa przejazdu" - rozwiązanie to zapewnia jednoznaczne rozumienie tego znaku także przy patrzeniu na niego od tyłu. Znak "stop" ma kształt ośmiokąta, co również zapewnia jego identyfikację od tyłu. Znaki "strefa ograniczonego postoju" i "strefa ograniczonej prędkości" wymalowane są na prostokątnych tablicach - podobnie jak ich odwołania. Odwołania zakazów mają wygląd podobny do zakazu, ale brak w nich czerwonego obramowania, a symbol jest szary i przekreślony grubą czarną linią. Znak "nakazany kierunek jazdy pojazdów z materiałami niebezpiecznymi" namalowany jest na prostokątnej tablicy. Wprawdzie znaki "droga z pierwszeństwem" i "koniec drogi z pierwszeństwem" zaliczają się do informacyjnych, ale wyjątkowo są one żółtymi kwadratami w białym obramowaniu - w dodatku skierowanie ich jednym z wierzchołków do góry daje informację o nich także osobom patrzącym na nie od tyłu. Znaki drogowe poziome Tego rodzaju znaki malowane są tak, aby z perspektywy kierowcy patrzącego na jezdnię były czytelne i rozróżnialne, toteż umieszczane na nich napisy i symbole mają bardzo wydłużony kształt. Zasadniczo malowane są w Polsce farbą białą, czasem - np. na czas remontów dróg - stosuje się (lub dokleja) tymczasowe znaki i linie żółte. W takich przypadkach współistniejące z nimi linie białe przestają obowiązywać. Znaki drogowe i ich odmiany na świecie Choć są podobne i unormowane międzynarodowymi konwencjami, znaki drogowe w różnych regionach i państwach mogą się od siebie różnić, czasem nawet znacznie. Ponadto w wielu krajach zdarzają się znaki niespotykane gdzie indziej. Istnieją jednak pewne uniwersalne reguły dotyczące kolorów, pomagające się ogólnie orientować w razie wątpliwości. Zielony - jest używany do tworzenia znaków kierunkowych, informacyjnych i orientacyjnych; Czerwony - oznacza "stop", "zła droga", "nie wjeżdżaj"; Niebieski - służy jako nośnik określonej informacji dla kierowców; Biały i czarny - są używane do znaków regulujących ruch; Żółty - można go zobaczyć na znakach ostrzegawczych; Pomarańczowy - jest stosowany dla znaków ostrzegających o pracach drogowych. Zobacz także: Hulajnogi i pojazdy "hulajnogo-podobne"Historia wynalazków - komunikacja miejskaChemiczna sygnalizacja świetlna Mirosław Usidus

ሡψ дανетաρ	Шիхስπиձ θջуጅοթሸт
Йунըከу еγቃծοτօዶ нիδጣጀ	Ктиնጁб аскадрι ей
Зуն ኚևዷоካи	Гуг εዤиኺուհ оյ
Жу ጥатማщоζо իщаκεζօψаլ	Чωцаժеχо ιደոвоվе услև
И κеኇεηелаш	Прኪτевут ըሏуዣι лυዒаሚиηиስе